شب چشمانم

شعر منثور شاملو ،از مزیت موسیقی عروضی برخوردار نیست، اما او در این قمارکه موسیقی عروضی را باخته ؛ عناصر دیگری را به خدمت شعر خود آورده است تا جبران کمبود کند .
او از موسیقی کناری( قافیه و ردیف) سود نمی جوید اما موسیقی های دیگر( آرایه ها) و موسیقی درونی مانند جناسها و قافیه های میانی و واج آرایی سود می جوید تا جبران کند.
به نقل از کتاب موسیقی شعر ص(۷۲ تا ۲۷۲) ع پاشایی

سلام

گم می شوی
در شب  نجیب چشمانم،

ویک روز
 شبیه  قطره اشکی
خواهی چکید   بر  گل های سرخ دامنم،،،

 قاصدکی می شوی
 می نشینی روی شانه های اراده ام،،،

شعر ی جاودانه
می نویسمت در پایان  سپید مشق هایم،،،  

 ستاره ی دلفریبی می شوی
رقیب   تراکم   رنگی   شهر،،،

سکوت می شوی
گم می کنم
تو را
در هیاهوی اشوب زندگی،،،
بانو آلاله سرخ(سیده لاله رحیم زاده)

گفت و گوی شاعرانه ای با عشق
عشقی دوردست یا دور از دسترس که شاید در یک دیدار کوتاه یا یک لحظه ی گذرا شعله ور شده و سرانجام چون آتش جاودانی در زیر خاکستر باقی می ماند...
همه اینها از شعر زیبای (شب چشمانم) سروده ی بانو آلاله سرخ حس می شود...
سپید نسبتاً کوتاهی که از همان ابتدا با تعبیر بکر و خلاقانه ای، مهارت شاعری شاعر را به رخ می کشد:

گم می شوی
در شب نجیب چشمانم

ترکیب چند لایه ی (شب نجیب چشمانم)، ترکیب هنرمندانه ای است که شاعر بر پایه یک اضافه ی تشبیهی(شب چشمانم) ساخته، و با نسبت دادن یک صفت انسانی(نجیب) به آن، تشخیص را هم به آن افزوده و تصویر زنده و پویایی آفریده است...

تصاویر و تعابیر تازه و شاعرانه در این شعر کم نیست:
نشستن قاصدک روی شانه ی اراده،
شعری جاودانه در پایان سپید مشق ها، که در اینجا کلمه ی (سپید) را به دو صورت مکسور و مسکون می توان خواند که هر دو زیبا و معنادار است، البته بصورت مکسور معنای قویتری دارد، و بصورت مسکون آهنگ بهتری... (حقیر، خوانش مکسور رو ترجیح می دهم).

ستاره ی دلفریبی که رقیب تراکم رنگی شهر است،
این تعبیر، می تواند روایتی تازه و امروزی باشد از این شعر حافظ عزیز:
خلوت گزیده را به تماشا چه حاجت است؟
چون کوی دوست هست به صحرا چه حاجت است؟

شاعر پس از تعبیرهای زیبای فوق که حس او را با ظرافت شاعرانه بر دوش می کِشند، با سه سطر:
سکوت می شوی
گم می کنم
تو را
ذهن مخاطب را به فضای کلی شعر یعنی گم گشتگی ارجاع می دهد، ولی این بار این گم شدن از ناحیه ی عاشق سر می زند: گم کردن ناگزیر معشوق در هیاهوی آشوب زندگی...

جسارتاً در این قسمت:
و یک روز
شبیه قطره اشکی
خواهی چکید بر گلهای سرخ دامنم...

به نظرم حذف ادات تشبیه، و استفاده از تشبیه بلیغ به جای تشبیه صریح، به زیبایی شعر می افزود:
و یک روز
قطره اشکی می شوی
می چکی بر گل های سرخ دامنم...

درود و آفرین بر شما استاد گرامی
سپاس بخاطر به اشتراک گذاشتن این شعر زیبا

زنده باشید