معجزه

سلام و درود بی پایان خدمت استاد عزیزم
خوشحالم که مجدد نقدها و راهنمایی های خوب شما را میخوانم. مثل همیشه بر من منت گذاشته و مرا مورد لطف خود قرار داده اید.
سپاس از راهنمالییتان. بله درست فرمودید، این کلمات را برای وزن شعر قرار داده ام که البته باید کلمات امروزی تر و متناسب جایگزین میکردم.
مثل همیشه به مهر خواندید استاد و دوست عزیزم

سلام و درود استاد بزرگوار
سپاس از لطفتان
به مهر خواندید

سلام و درود استاد بزرگوار
سپاس از لطفتان
به مهر خواندید

سلام و درود شاعر بزرگوار
سپاس از لطفتان
به مهر خواندید

سلام و درود شاعر بزرگوار
سپاس از لطفتان
به مهر خواندید

سلام و درود شاعر بزرگوار
سپاس از لطفتان
به مهر خواندید

سلام و درود شاعر بزرگوار
سپاس از لطفتان
به مهر خواندید

سلام و درود استاد بزرگوار
سپاس از لطفتان
به مهر خواندید

سلام و درود شاعر بزرگوار
سپاس از لطفتان
به مهر خواندید

سلام و درود استاد بزرگوار
سپاس از لطفتان
به مهر خواندید

سلام و درود شاعر بزرگوار
سپاس از لطفتان
به مهر خواندید

سلام و درود شاعر بزرگوار
سپاس از لطفتان
به مهر خواندید

سلام برشما برادرخوبم
وممنونم ازتوجه شما
ببینید الان کجا ماوقتی صحبت می کنیم یاچیزی می نویسیم می گیم بگفتم یابخواندم یانمودم خب نیست دیگه منم عامیانه نوشتم ازمدافتاده منظورم این بودکه الان کسی اینجوری نمینویسه خیلی کم هست اینگونه اشعاری
اصلا صرف نظرازقدیمی یاجدیدبودن این کلمات اصلا قشنگ هم نیست یه جوریه خودتون تلفظ کنیدمی بینید زیادجالب نیست الان اگرمن باشماهمینگونه حرف بزنم شما دوست دارید
مثلا بگم من شعرشماروبخواندم!
به نظرمن اصلا قشنگ نیست وطرف مقابلم می خنده می گه نگااین خانم به زبان عهدقدیم داره حرف میزنه ضعف تالیف هم که من گفتم بیشتربه خاطره اینکه شاعرمی خواسته وزن شعررودرست کنه وبدترکرده بااضافه کردن ب به اول این فعلها به قولی یه جارومخواسته درست کنه بدترشده حالا بماندکه
امروزه نقادها اعتقاددارندکه زبان شعر باید به روزباشه
گرچه من خودم راستش زیادهم موافق این قضیه نیستم دربسیاری ازکشورها زبان نمودی از فرهنگشونه وزبان وادبیات قدیمشون رو به شدت کحافظت می کنند ومخالفندکه حذف بشه اصطلاحات قدیمی ازادبیاتشون! اما خب ازیه طرفم گاهی حق میدم واین انتقادبیجاهم نیست چون نسل امروزکه همه فرهیخته ودرس خوانده ی ادبیات نیستن معنی بسیاری ازکلمات رانمی فهمند واگرمخاطب شعرمخاطب عام باشه خوب باهاش ارتباط برقرارنمی کنه
شعرشهریاروحافظ وفردوسی هیچ وقت حلاوت وشیرینی خودشان رازدست نداده اند ونخواهندداد اما قبول کنیم که برای خیلی ازماها حتی برخی کلمات ناشناخته اند وشاید اونجورکه باید نتونیم باهاشون ارتباط برقرارکنیم اما برای نسل پیشین همچنان دلچسب است والبته یکی ازمهم ترین دلایل ماندگاری یک شعر گرچه روانی وزبان فاخرشعراست اماتمام آن نیست اندیشه احساس وتخیل هرشعری است که شعرراماندگارمی کند درکنار زبانش.........
هرچیزقدیمی که الان اتفاقا بهتره جنسای الان که بنجله زبان هم قدیمیش بهتره مطمانا اما برای کسانی که بفهمندش نه اینکه نتونند بخوننش حتی بسیاری ازشعرهای قدیمی که من و شما ازش لذت می بریم رواگربدیم دست یک دیپلم اصلا نمی تونه بخوندش چه برسه به اینکه معناش روبفهمه باید کنارش یه فرهنگ لغت باشه برای همینم هست که می گند زبان شعرباید بروزباشه ........وگرنه درزیبایی زبان قدیم ماهیچ شکی نیست!
بازم ممنونم از لطف شمابزرگوار

درود بر شما بانو که نظرات من را مورد توجه قرار دادید و با سعه صدر پاسخ دادید. متوجه منظورتان شدم اما چند نکته به ذهنم میرسد که مطرح میکنم:
اول: قیاس زبان شعر با زبان محاوره به نظرم اساسا قیاس مع الفارق است. اساسا قرار نیست زبان شعر به همان روانی و سادگی محاوره باشد. این اتفاقا جزو امتیازات شعر است نه معایب آن. شعر باید در  «ظاهر» از دیگر اشکال متمایز باشد. شعر یک هنر است. مثل نقاشی. ارزش یک نقاشی فاخر را قطعا هر بیننده ای نمیداند. من و شما اگر به تابلوهای پیکاسو نگاه کنیم شاید فکر کنیم کار یک بچه است! شعر هم همینطور است. شعر لزوما نباید درکش برای عوام ساده باشد. اینکه می‌گویید برای خواندن برخی اشعار نسل امروز مجبورند از فرهنگ لغت استفاده کنند اتفاقا خیلی خوب است. به او کمک می‌کند که یاد بگیرد. شعر او را به جستجو وا می‌دارد. قرار نیست با همان نگاه اول همه چیز را بگیرد.

دوم: اینکه می‌گویید شعر این دوست عزیزمان با حذف یا تغییر افعالی مثل «بخواندم»، «بگفتم» یا «نمودم» امروزی تر میشود چندان موافق نیستم! اگر دقت کنید عناصر شعر قدیم در شعر ایشان خیلی بیشتر از شعر مد روز است. دقت کنید به این کلمات و عبارات: «آیه»، «حدیث عشق»، «سجده سهو»، «سجود»، «سوره»، «ازل» و «مسیحا». شاید بهتر باشد ایشان با تغییر چند عنصر از شعر جدید-که تعدادشان کمتر است، شعرشان  را به شعر قدیم نزدیک کنند! اینجوری به صرفه تر است!

سوم: من از این بابت شهریار و به ویژه هوشنگ ابتهاج را مثال زدم که شاعران هم عصر ما هستند. فکر کنم شما به این مسئله دقت نکردید که چرا من دو شاعر را مثال زدم. سایه هنوز هم زنده است. آیا همین ایراد که به شعر دوستمان گرفته شد می‌توان به غزلیات سایه گرفت؟! حال اگر شما این شاعر را بشناسید و بدانید که مایل است شعرش امروزی و مد روز باشد، من کوتاه می آیم!
برقرار باشيد 🌹🌹

سلام و درود شاعر بزرگوار
سپاس از لطف و نظر شیوایتان
به مهر خواندید و به نکویی با نظرتان شعرم را آراسید
حضورتان مانا و قلمتان سبز باد

سپاس از نکته بینی شما استاد عزیزم
حضورتان مانا