هم خوابه پروانه ها

دیگه جایی واسه موندن ندارم
باید تصمیمم و زودتر بگیرم 
یا با تو زیر این سقفِ شکسته 
یا بازم توی تنهایی بمیرم 
آخه چیزی واسم از تو نمونده 
به جز تصویر لبخندِ شکسته ات 
به جز دنیای خالی مونده از عشق 
به جز دستای پیر و پینه بسته ات 
چقد خوبه من و می بخشی اما 
یه چیزایی همیشه سرد می شه 
مثه اونی که سرباز وظیفه است 
یه بچه با نگاهی مرد می شه 
دیگه جایی واسه موندن ندارم 
اگه حتی مثه دیوونه ها شم 
باید پیله کنم از نو بسازم 
باید هم خوابه پروانه ها شم 

علی رفیعی وردنجانی