رسم دنيا

چه رسمی دارد این دنیا
چه شوری دارد این غوغا
خِرَد اینجا فقط یک حرف مُفته
خرافات ِ که زنجیرش کُلفته
شرافت دیگر بازارش خرابه
تظاهر عین اون کار ِ ثوابه
مثل گرگا همه یک سر دو گوشند
میگن گندم ولی جو می فروشند
صداقت اسم دیگرش ریا شد
درستی ها خراب ِ از گناه شد
میگن دوستی ، ولی خنجر به دستند
میگن خدا ، ولی بت می پرستند
شعور از شور می نالد همیشه
شرار از ابر ، می بارد همیشه
نمی دُانم ؛ چه شیر تو شیر دنیا
میگم یادش بخیر ، یاد ِ قدیما