چهارشنبه ۵ دی
|
آخرین اشعار ناب مهدی تنهائی
|
شعر ای معلّم..
تقدیم به معلّمان دلسوزی که عشق را سر لو حه ی رسالت خطیر و پر از رنج خود که همانا آموختن است قرار دادند...
و از جان مایه گذاشتند...سوختند تا روشنای راه علم و آگاهی باشند...
۱۳۹۸/۰۲/۱۵
#م_ت_
ای معلّم؛ عشق و شوری...مشعلی از جنس نوری...
مهربانی، مهد علمی...
بی گمان از جهل دوری...
روشنای قلب مایی...راه دانش می نمایی...
علم با تو گشته معنا...
همچو گو هر؛ پر بهایی...
من چه گویم از مقامت...از بزرگی های نامت...
ای درخت علم و دانش...
تکیه گاه سرو قامت...
ای فروغ دیده ی جان...ای که سختی با تو آسان...
ای که در پهنای عالم...
بهترین معنای انسان...
ای مقامت چون رسالت...معنی حسن و شرافت...
از خدا خو اهم برایت...
عمر پر بار و سلامت...
#م_ت
|
|
نقدها و نظرات
|
سپاس از مهرتان جتاب استاد استکی بزرگوار | |
|
سپاس مهرتان جناب اسماعیلی عزیز پاینده باشید | |
|
سلام و درود بر استاد بزرگوار جناب بایبوردی ممنون از نگاه زیبایتان بر این حقیر...سپاس بابت تقدیمی زیبایتان...سبز باشید و استوار یاشیاسیز همتبار | |
|
سپاسگزارم جناب استاد زارع عزیز ممنون از توجه ولطف بی کرانتان بر این حقیر ...دلتون بی غم | |
|
سپاس بانو سیندخت عزیز | |
|
سپاس مهرتان بانو جلیای عزیز | |
|
ممنونم هما یون جان دوست خوبم دلت بی غم سپاس از نگاه زیبایت | |
|
سلام و درود بانو قارلقی خواهر عزیز و ادیبم...ممنون از توجهتان...دلتون بی غم سپاس از تقدیمی زیبا یتان زلال قلمتان هماره جاری باد بانو زنده باشید | |
تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.
تقدیمی بسیار زیبا و شایسته بود
مبارک همه معلم ها باشد