سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری



عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

حمایت از شعرناب

شعرناب

با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

يکشنبه 2 دی 1403
    22 جمادى الثانية 1446
      Sunday 22 Dec 2024
        مقام معظم رهبری سید علی خامنه ای و انقلاب مردمی و جمهوری اسلامی ایران خط قرمز ماست. اری اینجا سایت ادبی شعرناب است مقدمتان گلباران..

        يکشنبه ۲ دی

        بر ترین یاری توان بخشی بود

        شعری از

        سید مقتدی هاشمی پرست

        از دفتر کتاب شعر زندگی نوع شعر مثنوی

        ارسال شده در تاریخ چهارشنبه ۱۴ فروردين ۱۳۹۸ ۰۹:۲۸ شماره ثبت ۷۲۵۹۰
          بازدید : ۵۱۳   |    نظرات : ۴

        رنگ شــعــر
        رنگ زمینه
        دفاتر شعر سید مقتدی هاشمی پرست

                     
        مرد نیکی در جهان خوش نام بود                                              
         عاقل  و دانا   به   مکنت  تام  بود
        یاریِ مردم  ،  دمی  غافل     نبود                                                
         در   ستیز ظالمان  ،سا ئل     نبود
        نزد صاحب قدرتان  ،  هشیار بود                                              
        یار  آنها   در   ستیز   و کار  بود
        بهر حلِ   مشکلی     گر  پا  نهاد                                              
        رفعِ مشکل   کرد و  رمزِ آن  گشاد
        یا ر و، یاور بود ،  هم  شاه    گدا                                                
        او   کمک  می  کرد   بی  چون  و    چرا 
        گر کسی   در     جستجوی   گنج    بود                                               
         دست  نیارد   گنج ،  او   در  رنج  بود
        یا ریش  می  داد   تا  گنج  آورد                                                
        گر   چه  ممکن   بود  کس   رنج    آورد
        گر کسی  دنبالِ   یک   پیکار  بود                                              
         اینکه  آرد  رزم  و   ره ، او   یار بود
        این که جنگِ دیو باشد ،اَهرمن                                              
         یا جدال   مردمان   و   ، تن    به   تن
        هر کسی را او تواند    ،   یار بود                                                
         فرد  مطرح  نیست ،   مطرح      کار بود
        زاهدی پرسید    ای     مرد    نکو                                              
         راه  و  رسمت  این چنین   ،  ما را بگو
        جلوه یِ خوبی  تو   انگاری     پدید                                           
         لیک   دارد عیب،     نتوانی که    دید
        گفت  زاهد، گر   توان مشکل گشود                                      
        مشکلش   بگشای   و گو : مشکل    گشود
        گفته اند  نیکی کن        در    دجله      نِه                                    
         تا     بیا بی      در      بیابان    راهِ      ده
        گفتم ای مرد نکو :  یاری نکوست                                    
                   در خور  دشمن نباشد  ، یاب دوست
        یاری    با هوش  را  هر  گز نکن                                        
        او  بیابد  راه  خود  را ،  شک  مکن
        یاری قدرت مداران   ،    عقل نیست                             
         این که آن مردم بخواهد  نقل  نیست!
        گر ضعیفان     را تحمل     می  کنی                                      
         ساز   یاری  را  ،    ترنم    می کنی
        یاد  ده  تا  ، بر رهد   از    منجلاب                                    
         غرقِ   دریا    می شود   افتد  به آب
        یاد   ده     تا او     ، توان پیدا   کند                                       
        گرشود     دانا     ،  امان    پیدا کند
        بر ترین  یاری  ،توان بخشی     بٌوِد                                     
        قصه یِ   ما    قصه یِ  وحشی   بٌود
        از چه انسان ،می تواند   رام    کرد ؟                                
        شیر   وحشی  در   قفس، آرام   کرد !؟
        نفسِ انسان ،   گَر به راه خوب    رفت                                
         شیوه    داند ، دست گیرد  تیغِّ   تَفت! 
        مردمان    را   می رها ند    از     بلا                                   
         چاره  دارد  ،   تا  نگردد       مبتلا
        این بدان :  شرطِ    نجات   هم رهان                             
         کارو  راه و  فکرِ  نیک است  در جهان
        عبدِخالق ،   خدمتِ  خلق است و  ،  بس                          
         زهد و تقوا  نیست  جز ،  خدمت  به کس
        "مقتدا"     داند که   راهش ، را هِ  اوست                                        
         خالقِ عالم   ،     ندایش        جستجوست
        ۱
        اشتراک گذاری این شعر

        نقدها و نظرات
        شهرام مودب
        پنجشنبه ۱۵ فروردين ۱۳۹۸ ۱۲:۳۹
        درودتان،
        زنده باشید خندانک
        همایون طهماسبی (شوکران)
        پنجشنبه ۱۵ فروردين ۱۳۹۸ ۱۶:۰۱
        درودتان بانو احمد وند گرامی
        بسیار زیبا و شیوا
        قلمتان جاری
        خندانک خندانک خندانک
        ابوالحسن انصاری (الف رها)
        پنجشنبه ۱۵ فروردين ۱۳۹۸ ۲۱:۴۵
        خندانک خندانک خندانک
        کبری یوسفی
        جمعه ۱۶ فروردين ۱۳۹۸ ۱۹:۰۶
        سلام مهربانوی عزیز
        زیبا وقشنگ سروده اید
        موفق باشید ودرپناه خدای مهربان
        خندانک خندانک خندانک
        تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.


        (متن های کوتاه و غیر مرتبط با نقد، با صلاحدید مدیران حذف خواهند شد)
        ارسال پیام خصوصی

        نقد و آموزش

        نظرات

        مشاعره

        کاربران اشتراک دار

        محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
        کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
        استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
        3