سر و سامان

« سر و سامان »
تفضلي   زِ    خدا  ،  گـر   طلب   كني     شايد           
وگرنه كوشش ما در بَرَش چو سنگ و سبوست
مرا   به   وادي  حيرت1 ، سر  و  سامان2   است          
 از آنكه  حيرت  عقلم ، رهين3  قدرت   اوست
خدا   خدا  ، تو   ترحم   اگـر   به  من     داري            
اگر كه  شر  و گر  خير  من بُوَد ،چه  نكوست
بلا   به    گوشه نشينان   ،   بلا        نـمي باشد          
 بلا  به  گوشه نشينان ، بناي    رحمت    اوست
هر  آنكه  رنج  و بلايي  چشيد  و  زحمت  ديد           
 بلاي آن به صلاح است وبه پاس رحمت اوست
دريغ    كه    هـر    مبتلا      به    دردي       را            
كه  ناي طعنه زنان غافلند ،كه  رحمت  اوست
٭٭٭
  1- سرگرداني        2- نظم و ترتيب- آرام       3- گروي - كفيل