بابا

بنام خدا...بابا

هرگز هوسِ هدیه و عیدانه نداشت
در دیده غمی به غیر کاشانه نداشت
جز شادی ما که هستی و جانش بود
او دغدغه ای درون این خانه نداشت
شمع شب ما بود و در آتش می سوخت
این غصه کم از قصه ی پروانه نداشت
بابا،چه حروف ساده و زیبایی است،
چون روی الف کلاه رندانه نداشت
همواره لباس شب عیدش نو بود
جز وصله بر آن لباس پیرانه نداشت
از خاطر من نمیرود آن شب نو
تنها پدرم لباس عیدانه نداشت
.......