( ههڵفڕینی ڕوح )
هیچ کات ئەمن مەترسێنە
لە میلەی ساردی بەندیخانە و
تاریکی ژووری نماوی .....
من لەمێژە لە گرتووخانەی دونیا
ڕۆژگاری ڕەشی ژیانم
لە چاوەڕوانی ڕووناکیەک تێپەڕاندووە
دەتوانی
جەستم بە تاڵان ببەی
قفڵی پۆڵایین بەدی لەدەستم
و کۆت بکەی لاقانم
نەڕڕەی قامچیەکەت سەمفۆنیایەک بێت
لە سەر لاوازی جەستەم
بەڵام ناتوانی
فەرمانڕەوایی ترس
بکەی بە حاکمی دەوڵەتی دڵم
و دارزێنی تازەیی ڕوحم
هەتا دڵم پێشەوامە و
بیری ئازادم هاوڕێی باڵندەکان
تا لووتکەی ڕزگاری هەڵدەفڕێ...!!
کوردی سۆرانی
"پرواز روح"
هرگز مرا نترسان
از میله های سردِ زندان و
تاریکیِ سلولی نمور...
که من عمریست در زندان دنیا
سیاهی های زندگی را
در انتظار روزنەی امیدی گذراندە ام
میتوانی
جسمم را بە یغما بری
بر دستهایم
قفلی فولادی زنی
به زنجیر کشی پاهایم را
و گاه نعرەی شلاقت
سمفونی شود بر نحیفی اندامم
اما نمیتوانی
خلافتِ ترس را
بر دولت دلم حاکم کنی
و بە فرسایش کشی تازگی روحم را
تا زمانی که قلب من ،
رهبر من است و ذهن آزادم
همبال پرندگان
تا قلەی آزادی پرواز میکند..!!
" ژاکان باران ملکشاهی "