ژکوند

/
۱
پرتویی خاموش
ازانعکاس آینه ی مکدر زمان
زلالی پنهان
در جویبار خزان
/
۲
شامگاه پاییز
رگبار خزان
تنهاییِ بی پایان
/
۳
سكوت ! ساكت نبود
ضزبان نامنظم قلب
نا باورانه می دوخت به تنم
صدای پای رفتن را
/
۴
گفتم :
به حرمت چشمهایت
نگاه رادوست دارم
با تفرعن !
تبسم کرد
حد اقل !
شبیه لبخند ژکوند
/
۵
فکر کردم !
بیرون چه خبر است
گفت: برف می بارد
گفتم:بخواهد
آفتابی می شوم!
-----
صُبی