ساز ناکوک

درود بر شما جناب سینای دژآگه گرامی
در مورد بیت دوم این غزل عرض می کنم نسبت به ابیات دیگه ضعیفه، اگه سعی کنی درستش کنی بهتره، به این دلایل.
اول، تشبیه کردن رخسار به کوه زیبا نیست ؛چون وجه شبه آن غیر واقعی است.
دوم،حتی تشبیه رخسار به زر هم نخنما و کهنه است،
سوم،رخساره واژه ی قدیمیه و حالا استفاده نمیشه
ساختار معنایی این بیت باز متزلزله درکش مشکله
بقیه اش زیباست
برایت موفقیت آرزو می کنم

سلام درود بر استاد حکیم عزیز
به به ،درود بر شما
چقدر خوشحالم که نقدی بر این شعر نوشته شد
فرموده ی جنابعالی درسته.این بیت احتیاج به کمی دقت و تعمق داره برای پی بردن به معنا.اتفاقا این بیت به نظر یکی از اساتیدم دارای مضمون بدیع و تازه بود.
حالا چشم به فرموده ی شما باز نگری خواهم کرد بزرگوار

مقصود من این بوده که زیبایی یار به سان کوهی از طلاست.که در همان نگاه اول تک تک اجزای این زیبایی مانند سکه در یاد من ضرب شده است.
این اصطلاح کنایه از این بوده که من تمام جز به جز زیبایی های معشوق را شناخته ام.
در مورد واژه ی رخساره هم حق با شماست.ان شاالله بالاخره از سد زبان کهن رد میشوم.
باز هم متشکرم از بیان نقدتان