شمس و مولانا

امان از حافظ و سعدی
امان از شعر و شبگردی
امان از شمس و مولانا
چه کوته عشقِ نامردی
مرا عاشق مرا شیدا
مرا مجنون مرا تنها
مرا شایسته مهرت
امان از شمسِ مولانا
بکرد شغلش عوض زاهد
بشد عارف بشد عاشق
بدیدش شمس و شاعر شد
بشد شهره به مولانا
بدادم پیشه ام تغییر
شوم شاعر منم حالا
منم با یاد شمسِ خود
نشد باشم که مولانا
بدادی رز قرمز را
 بماندعشق تو اینجا
درونِ قلب معشوقت
چه شد رفتی تک و تنها؟
و آنروزی که می آیی
شدم از بر تمامش را
تو میدانی چه میگویم
همان دیوانِ مولانا
شگفتا از تو که شمسی
شگفتا شمسِ تبریزی
تفاوت هست میانِ جانِ من با جانِ مولانا
و در آخر شدم ممنون
از این ذوقِ خدادادی
شدی ممتازِ اشعارم   
شبیه شمسِ مولانا

 

دنــــــــــیا حریفــــــــــی           بداهه            فروردین ۹۶