سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری



عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

حمایت از شعرناب

شعرناب

با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

جمعه 2 آذر 1403
    21 جمادى الأولى 1446
      Friday 22 Nov 2024
        مقام معظم رهبری سید علی خامنه ای و انقلاب مردمی و جمهوری اسلامی ایران خط قرمز ماست. اری اینجا سایت ادبی شعرناب است مقدمتان گلباران..

        جمعه ۲ آذر

        واگویه های احساس (۲)

        شعری از

        زهرا حکیمی بافقی (الهه ی احساس)

        از دفتر چند قطره تراوش احساس نوع شعر دوبیتی

        ارسال شده در تاریخ شنبه ۲۳ بهمن ۱۳۹۵ ۱۰:۴۹ شماره ثبت ۵۳۷۲۱
          بازدید : ۱۴۱۵   |    نظرات : ۱۷۳

        رنگ شــعــر
        رنگ زمینه
        آخرین اشعار ناب زهرا حکیمی بافقی (الهه ی احساس)

        هشت کوتاهِ کلاسیک از کتاب دل‌گویه‌های بانوی احساس، پیشکشِ زلالِ احساستان:
        ۱
        گلم! جز تو، نمی‌خواهم سری را؛
        نمی‌خواهم، به جز تو، دلبری را؛
        نباشد حسّ من، مانندِ زنبور؛
        که بعد از تو، بجوید، دیگری را!
        ۲
        تبی، در حسّ جان و، هوشمان، گُل کرد؛
        دلی، در سینه‌ی گُل‌پوشمان، گُل کرد؛
        به سمتم، آمدی؛ من هم به سوی تو،
        روانه، گشتم و، آغوشمان، گُل کرد!
        ۳
        در آغوشت، نمِ آرامشم جاری‌ست؛
        و سهمِ سینه‌ام، احساسِ سرشاری‌ست؛
        تمامیِ تنم، پُر گردد از مهر وُ،
        وجودم پُرتپش، از شورِ بسیاری‌ست!
        ۴
        در آغوشت، چه آرامم؛
        چقدر عشق‌ست در کامم؛
        شرابِ بوسه‌ی احساس،
        شده، پیوسته‌ی جامم!
        ۵
        معمّای گل و شبنم!*
        تو را حل کرده‌ام، هردم،
        میانِ جدولِ احساس؛
        درونِ دفترِ قلبم...
        ۶
        ای نغمه‌ی عاشقانه‌ی دل!
        خوش ضرب‌ترین ترانه‌ی دل!
        احساس گرفت، شوق تو باز؛
        برگرد؛ بیا؛ بهانه‌ی دل!
        ۷
        ای سازِ دوباره‌ی دل من!
        آوازِ دوباره‌ی دل من!
        احساس دمیده‌ای به قلبم!
        همرازِ دوباره‌ی دل من!
        ۸
        نشسته بی‌قراری، در دلِ من!
        هوای انتظاری، در دلِ من!
        تمامِ من، از احساسِ تو شد شاد!
        تمامِ توست، جاری در دلِ من!
        زهرا حکیمی بافقی، کتاب دل‌گویه‌های بانوی احساس.
        سپاس از نگاهِ مهرانگیزتان!
         
        * پ.ن:
        گل و شبنم: نماد خوبی؛ طراوت و لطافت است.
        ۱
        اشتراک گذاری این شعر
        ۴۰ شاعر این شعر را خوانده اند

        لیلا باباخانی (سما الغزل )

        ،

        فاطمه باقری (سایه)

        ،

        آرمین اسدزاد (الف)

        ،

        جمیله عجم(بانوی واژه ها)

        ،

        صحبت پارکی(صُبی)

        ،

        محمد علی نعمتی (حقیر)

        ،

        محمد خسروی فرد

        ،

        ابوالحسن انصاری (الف رها)

        ،

        زهرا حکیمی بافقی (الهه ی احساس)

        ،

        بهارک (دختر پاییز)

        ،

        مرجان تاج دینی( دریایی)

        ،

        عباسعلی استکی(چشمه)

        ،

        آلاله سرخ(سیده لاله رحیم زاده)

        ،

        حسين زرتاب

        ،

        سید حاج فکری احمدی زاده(ملحق)

        ،

        محمد فروزان (م ف)

        ،

        نیره ناصری

        ،

        حسین شفیعی بيدگلی

        ،

        باقر رمزی ( باصر )

        ،

        مهدی صادقی مود

        ،

        علی رفیعی وررنجانی پریش

        ،

        احسان شهبازفر

        ،

        حمیدنوری(احمد)

        ،

        میرعبدالله بدر

        ،

        اسفندیاری (سیاوش)

        ،

        م فریاد(محمدرضا زارع)

        ،

        همایون طهماسبی (شوکران)

        ،

        یاسین اقبالی

        ،

        علی مزینانی عسکری

        ،

        ایمان اسماعیلی راجی

        ،

        محمد باقر انصاری دزفولی

        ،

        مجید آبسالان

        ،

        علی برهانی(دود)

        ،

        پژمان بدری

        ،

        بهروز دارابی

        ،

        منوچهر فتیان پور (راد)

        ،

        رامینا رافعی

        ،

        باقیدارامیدبیگزاد

        ،

        حامد صمیمی

        ،

        زهرا حکیمی بافقی (الهه‌ی احساس)

        نقد و آموزش

        نظرات

        مشاعره

        میر حسین سعیدی

        لاله و گل نشانه از طرف یار داشت ااا بی خبر آمد چنان روی همه پا گذاشت
        ابوالحسن انصاری (الف رها)

        نرگس بخواب رفته ولی مرغ خوشنواااااااگوید هنوز در دل شب داستان گل
        میر حسین سعیدی

        رها کن دل ز تنهایی فقط الا بگو از جان ااا چو میری یا که مانایی همه از کردگارت دان
        نادر امینی (امین)

        لااله الا گو تکمیل کن به نام الله چو چشمت روشنی یابد به ذکر لااله الا الله چو همواره بخوانی آیه ای ازکهف بمانی ایمن از سیصد گزند درکهف بجو غاری که سیصد سال درخواب مانی ز گرداب های گیتی درامان مانی چو برخیزی ز خواب گرانسنگت درغار مرو بی راهوار در کوچه و بازار مراد دل شود حاصل چو بازگردی درون غار ز زیورهای دنیایی گذر کردی شوی درخواب اینبار به مرگ سرمدی خشنود گردی زدست مردم بدکار
        میر حسین سعیدی

        مراد دل شود با سی و نه حاصل ااا به کهف و ما شروع و با ه شد کامل اااا قسمتی از آیه سی ونه سوره کهف برای حاجات توصیه امام صادق ااا ما شا الله لا قوه الا بالله اال

        کاربران اشتراک دار

        محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
        کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
        استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
        5