مهر عرفانی!

از عشق چه میدانی. . .؟
که آغوش طلب میکنی از من هردم. . .
من میم را خوردم. . .
تو چرا جام شرابت لبریز؟
من پیاپی ز شراب،مست و پریشان میشوم. . .
که کمی از حال اکنونم
به سمت عشق پرواز کنم. . .
تو چرا جام شرابت لبریز؟
من خدایم لیلی. . .
صدایم مجنون. . .
ونگاهم از سر دلدادگیست. . .
یکه تازی میکنم در راه مجنون صفتان!
تا که روزی باشم در جرگه ی آن عاشقان. . .
که نداند کس که آنها زنده اند. . .
یا در این راه عظیم. . .
جان خود را داده اند. . .!
عاشقان چشمان خود را بسته اند. . .
هیچ گاه سر ز گریبان نیارند برون. . .
چون که در حال تماشای کسی لایقند. . .
قلب های بیکران. . .
چشم بسته از همه. . .
یار خویش را همه جا می بینند!
از عشق چه میدانی؟
که از من بوسه ای بر لب تمنا میکنی. . .
من تنم را کشتم. . .
قلب من بود که نزدت دلبری میکرد. . .نه تن!
که تنم را این چنین سخت برانداز میکنی؟
من تنم را کشتم. . .
تو نگاهت به تنم. . .
که به آغوش کشم. . .
من که حرفم بوسه و آغوش نیست. . .
حرف من این است که از عشق چه میدانی؟
من میم را خوردم. . .
جرعه جرعه عشق را نوشیده ام،عاشق شوم. . .
تو چرا جام شرابت لبریز!!؟