قافلهء انتظار

باید دوید و همره باد بهار شد
باید مطیع امر دل بیقرار شد

باید مسیر شرق گرفت و سراغ صبح
همراه کوچ قافلهء انتظار شد

باید برای دیدنش از مرز شب گذشت
همراه نور و همسفر شهسوار شد

باید صبور بود و دل از غیر او برید
رسوای کوی و برزن و شهر و دیار شد

باید که استوار ستود عشق ماندگار
بی خوفِ قرب و منزلت و اعتبار شد

با کام تشنه پای برهنه دوید و رفت
همدرد خاک و همنفس شوره زار شد

باید که دیده شست و وضوی نماز کرد
دل بیقرار آمدن شهریار شد