نوای عشق

بر وزن مستفعلن

بی تو چه سان این زندگی را من تصور بکنم
جای تو را من با چه چیزی در دلم پُر بکنم
با عشق تو شد دلنشین زندان زندگانیم
از تو چگونه می شود؟ که من تشکُر بکنم
در سطرسطرِ هستی ام از تو نوشته نازنین
در غفلت از تو من چه سان کسب تَبَحُّر بکنم
دست دلم رو گشته بهر چشم ناز تو عزیز
کتمان نگردد عشق من هر چه تظاهُر بکنم
از گوهر زیبای عشق تو مزیّن شده ام
تا زنده ام باید چو جانم حفظ این دُربکنم
خوردم قسم تا باقی است این جان درون کالبدم
به جان نثاری بهر عشق تو تَبادُر بکنم
گر دیده ام خواهی رضا گردم به خاموشیِ عمر
کِی می شود به تو"نه "گفتن را تَجاسُر بکنم
گر بهر تو عمرم فنا گردد ،قسم به عشق که
امکان ندارد لحظه ای حس تَحَسُّر بکنم
گر تا ابد با هر توان کوشی به آزار دلم
محال باشد که تو را از خویش دلخور بکنم
چون بلبلی تا زنده ام از بهر تو نو گل من
به عشق تو هردم نوا من به تَکَرُر بکنم
دست از سرودن بهر تو تا زنده هستم نکشم
تا که جهان را غرق در بُهت و تَحَیُّر بکنم