عقل و عشق

وقتی کویر قلب های بی تپش هرگز
با گام های عطر شیرینت مُزَیَن نیست
غمگین مباش ای عشق چون  قادر به ادراکت
تندیس های ساخته از سنگ و آهن نیست
چون آسمانست عشق، بی مرز و سخاوتمند
قلب زلالی خواهد و بالی که وارسته
این آسمان مأوای جولان عقابان است
گنجشک ها را جرأت پرواز کردن نیست
سودا نباشد گر میان عقل و دل دائم 
چون کشور دو پادشاهی جنگ خواهد بود
اقلیم دل را حکمران تا عشق می باشد
عقل معاش اندیش را از بیم ایمن نیست
پیروزی از عشقست عقل از دور وامانده
در عشق ابراهیم باشیم عقل نمرود است
آتش گلستان خلیل است و درون چاه
افراسیابی چیره بر احساس بیژن نیست
زیبایی اندیشه را در عشق باید جست
علامه دهری اگر بی عشق ،ناچیزی
دل گر دلیل درد باشد عشق معنا کن
خوشبخت آن دل که برای عشق توسن نیست
انکار کن عقل و نوای دل شنو جانا
پاداش عقلت عاقبت اندوه تنهایست
یا عقل را تفهیم کن در سوءتعبیر است
این عشق مهرآیین دمی با عقل دشمن نیست