محبوب

بر وزن فاعلاتن


ای غریبه که دل من جز به مهرت آشنا نیست
در سکوت لحظه هایم ،غیر از عشق تو ندا نیست
به دلم طلوع عشقت زندگی را ارمغان داد
سرنوشت من زعشق پاک تو هرگز جدا نیست
عشق پاکت تا دم مردن به قلبم جاودانست
گر که دنیایی بگوید،عشقمان غیر از خطا نیست
تو که باشی سایه دارد دل خوشی من نهالش
با تو عشق و سرنوشتم هیچ محکومِ فنا نیست
جز میِ عشق تو جام قلب من را پر نکرده
جان شیرین مرا جز راه عشق تو بها نیست
رفتنت زهری چکانده بر دلم دردش که مانده
غیر بودن درکنارت بهر درد من دوا نیست
بهر عشقت جان نثارم باورم کن نازنینم
آزمون کن تا بفهمی این حرف ادعا نیست
آرزوی من نهالش تکیه بر عشق تو دارد
دلخوشی من ستونش با تو بر طوفان بنا نیست
آسمان قلب من را تو یگانه آفتابی
کشتی قلب مرا هم غیر از عشقت ناخدا نیست
بی تواز من صبرکوچید کم به ترک من بکوش یار
بی حضور تو جهان واژگونم را «نوا» نیست