پشت پا

ای/د/ری/غز/عش/ق/من/ک/سه/م /ای/نو/آن/ش/ ده/
ازتکرار فاعلاتن

ای دریغ از عشق من که سهم این و آن شده
که بهارم در بهای عشق او پایان شده
قاضیِ تقدیر من نا عادلانه داد رأی
سهمِ من از عشق رنج و غصه و هجران شده
آن که بهر او گذشتم از همه بود و نبود
پشت پا به من زدن بر او چقدر آسان شده!
گفت تا آخر کنارم باش و من هستم هنوز
لیک خود رفته و ازچشمان من پنهان شده
در کنارم سرد و خشک و خسته و خاموش بود
تا که رفته با رقیبم شادی اش مهمان شده
مهلتِ همراهی اش با من به عمر آه بود
با رقیبم رفته و همراه جاویدان شده!
رفت و تنها مانده ام غرقه به غمها مانده ام
وسعت دنیا برایم کمتر از زندان شده
کنجِ عُزلت منتظرمانده دلم بین آرزو
شاید او گوید به من کز رفتنش پِژمان شده
شاید آمدواقعی کرد این کهن رویای من
این کُهَن رویا که دیگر سقف آن ویران شده
ای«نوا»اندر خیالت وَهم بافی کم بکن
کاخ رویاهای تو ویرانه با طوفان شده!