مدرك!!!

درس و استاد و كلاس عمري اسيرم كرده بود

مي شدم مشروط و اين اندوه پيرم كرده بود

تا سحر من در خيابان در پي يك لقمه نان

درس روز و كار شب خرد و خميرم كرده بود

هر زمان من دست بر دامان استادي شدم

تا ببخشد نمره اي از علم سيرم كرده بود

سالهاي بعد هم در حسرت يك شغل خوب

سوختم من آخ اگر دنيا مديرم كرده بود!

من شدم قائم مقام يك گدا بيرون بانك

خشم صاحبخانه آخر ناگزيرم كرده بود

غنچه هاي آرزويم اندك اندك خشك شد

من گلستان بودم و همچون كويرم كرده بود

مدرك اصلي كه با صدها اميد اندوختم

عاقبت همسفره ي نان و پنيرم كرده بود

كاش بابا مدركي جعلي برايم مي خريد

شايد اينجا حاكمي راحت وزيرم كرده بود