پیر کلبه ی پندار

مرا دنبال کنید

رنگ شــعــر

رنگ زمینه

دفاتر شعر آتوسا جوادپور

آخرین اشعار ناب آتوسا جوادپور

من منتظر که آتش شعرم را کبریتِ انجماد، کند روشن افتاده تشتِ کهنه و نو از بام وردی بخوان که شعله کشد در من *** بینِ خطوطِ شعرِ سپید انگار طرحی اسیرِ سردی و بیرنگی است سیمایِ آشنایِ غزلها نیز تکرارِ ناشیانه ی دلتنگی است *** آن لحظه ها که شعر دو چشمش را بر رویشِ جوانه ی تر بسته گشته نگاهِ تردِ شقایق هم از مزه ی مرورِ خودش خسته *** در چرخه ای به وسعتِ یک تاریخ تاری تنیده بر گذرِ دیدن از لابه لایِ تورِ هوس، چشمی خندیده بر توهم فهمیدن *** این پیر کلبه ی خشنِ پندار روییده بر سرِ گسلی لرزان از ارتعاشِ تندِ گسل پیداست خواهد شکست قامتِ او آسان *** ما همچنان خزیده چو پیچک ها بر پیکرِ خمیده ی این دیوار تا شانه های او نرسد بر خاک خوابِ عمیق ما نشود بیدار پ.ن منظور از غزل ، هر شعر موزون

۰

شاعر درخواست نقد دارد