سلطان عشق

ذهن من یکبار دیگر ، خالی از هر واژه ایست
وصف اقیانوس مادر ، در توان شعر نیست
کودک ادراک من ، از فهم نامت عاجز است
فکر اقیانوس را در کوزه کردن ، ابلهیست
...
واژه ها دنبال هم صف می کشید اما چه سود
کاش می شد با همین ها  شعر پر معنا سرود
من همان فانوس بی نورم ، تو ماه پر فروغ
درک تو در ذهن من از ابتدا ، دشوار بود
...
از تو گفتن واژه می خواهد ولی من ناتوانم
ناگزیر و در به در ، در جستجوی واژگانم
در عبور از هفت دریا تا ساحل معنای تو
من میان موج و طوفان ، رهسپار بی کرانم
...
در کتاب روزگاران ، تا ابد افسانه ای تو
بی گمان ققنوس جاویدان هر کاشانه ای تو
من ندارم هرگز از دنیای تاریکم هراس
تا که در ، آفاقم آن روشنگرِ فرزانه ای تو
...
مادرم ، تو شهریاری ، گرچه بی اورنگ و مسند
پادشاه بی رقیب من تویی در هفت گنبد
نام تو بر لوح جانم حک شده « سلطان عشق »
گرچه یک عالم تو را ، سلطان غم نامیده باشد

 

 

سراینده : هادی طاهری