سخن وری

سخن وری نیرزددر جمع این زمانه  
سخن رود وارانه روی دگر گردانه
حذر کند اسما ن از قفلت بی دینها
سالک همه بی خانه در بندغربتا نه 
جز تو نبودداد رس زیبا ترین فریا رس
قلب تپنده ی تو گیرد کران تا کرانه
هرکه بوددورچرخ درخود بود خود پرست
زین چرخ رها بگردان این قوم خودسرانه
دلها شکستن زان ریا خدا ببندد کارها
 دل شکسته کی برد راهی به سامانه  
این مفلسان درگاه نانی نخورید از ریا
این قوم خسته بی زرکی ره برد کاشانه 
سردارمفلسان درگاه حکومتت دردلها
منجی کشور دل دستی بکش پندانه
ما را چکاربر واعظان  رسوا شدندازریا
کتاب امرراست گفت انهاخواندند وارانه
این جمع ز زیردستان شدندخرده گیران
سفیرخدمت باید بی عیب واعظانه 
گردون بگردان بی نظیرزانها بگیرملک پیر
مسلم براستی باشدنه کج رودگردانه
توبه حرام برتو چو ن توبه گو بودی 
خوردی به قدرت خوداز ناتوان تمامه
این نحله جمع بود درجانها خوشبع
تارج رفت رساله  دین هزار ساله