سفیدینوش

سلام
سپاس از تاملی که فرمودید
شروع اثر با وجود و ختمش هم با واژه ای که در حال و هوای متضاد با وجود است البته با توجه به بافت باز رجوع به وجود است چون نفی نفی است و در نتیجه اثبات

سلام
سپاس

ضعف پیری قوت طبعم شکست
راه فکرت بر ضمیر من ببست

در دلم فهم سخندانی نماند
بر لبم حرف سخنرانی نماند

به که سر در جیب خاموشی کشم
پا به دامان فراموشی کشم

نسبتی دارد به حال من قوی
این دو بیت از مثنوی مولوی

«کیف یأتی النظم لی و القافیه
بعد ما ضاعت اصول العافیه

قافیه اندیشم و دلدار من
گویدم مندیش جز دیدار من »

کیست دلدار آن که دلها دار اوست
جمله جانها مخزن اسرار اوست

دارد او از خانه خود آگهی
به که داری خانه او را تهی

تا چو بیند دور از او بیگانه را
جلوه گاه خود کند آن خانه را


رستم از این نفس و هوا زنده بلا مرده بلا
زنده و مرده وطنم نیست به جز فضل خدا

رستم از این بیت و غزل ای شه و سلطان ازل
مفتعلن مفتعلن مفتعلن کشت مرا

قافیه و مغلطه را گو همه سیلاب ببر
پوست بود پوست بود درخور مغز شعرا

ای خمشی مغز منی پرده آن نغز منی
کمتر فضل خمشی کش نبود خوف و رجا

بر ده ویران نبود عشر زمین کوچ و قلان
مست و خرابم مطلب در سخنم نقد و خطا

تا که خرابم نکند کی دهد آن گنج به من
تا که به سیلم ندهد کی کشدم بحر عطا

مرد سخن را چه خبر از خمشی همچو شکر
خشک چه داند چه بود ترلللا ترلللا

آینه‌ام آینه‌ام مرد مقالات نه‌ام
دیده شود حال من ار چشم شود گوش شما

دست فشانم چو شجر چرخ زنان همچو قمر
چرخ من از رنگ زمین پاکتر از چرخ سما

عارف گوینده بگو تا که دعای تو کنم
چونک خوش و مست شوم هر سحری وقت دعا

دلق من و خرقه من از تو دریغی نبود
و آنک ز سلطان رسدم نیم مرا نیم تو را

از کف سلطان رسدم ساغر و سغراق قدم
چشمه خورشید بود جرعه او را چو گدا

من خمشم خسته گلو عارف گوینده بگو
زانک تو داود دمی من چو کهم رفته ز جا

سلام
خوش آمدید
سپاس و تشکر

سلام
سپاسمندم
لطف دارید
حالت چارپاره مانند محسوب نمی شود؟
بیندیشی و خویشی
فراموشی و می جوشی
البته اگر بخواهیم مقید به قواعد باشیم

سلام
سپاس
زیبا خوب شاید وزن دارد و از این لحاظ زیبا باشد
ولی بی نهایت زیبا را چه کنیم؟
بی نهایت زیبا باشد و بالاتر از بی نهایت نیز نیست و بنابرین بهترین شعر هستی است؟
یا بی نهایت ها هم عالمی دارند و بی نهایت تر هم داریم

درود چون که پا را فراتر از ذهن هستی گذاشته ای
کاری به نظر دیگران ندارم
خواندم ودوباره نیز خواندم بس زیبا بود وبی نهایت به سرانجامش زیبا

سلام
لطف دارید
زنده باشید

درود بر شما،بنده به آقای آزاد خیلی ارادت دارم و نقد و شعر ایشان را همیشه ستایش میکنم،ولی اینبار شاید یا خیلی عجله داشتند یا موردی بوده که کمی توجه نکردند،ولی تعجبم از شماست که شعر آقای محسن ابراهیمی را فاقد هرگونه ارزش شعری خواندید و شعر آقای آزاد را بی نهایت عالی،البته باز هم از آقای آزاد عذر خواهی می کنم

سلام
خواهش می کنم
سپاسمندم

سلام سپاس
موید باشید

سلام
تشکر
سرافراز باشید

سلام
خوش آمدید
سپاس

سلام
سپاس

سلام
لطف دارید
زنده باشید

سلام
تشکر

سلام
بری ز اندیشه و اندیشناکم
سپاس و تشکر
نعمای الهی بر وجودتان مستدام

سلام
خفیفم
در کار کافور و ایضا بافور فعلا نیستم
مرگ نیز موکول کرده ام به چند قرن بعد از وصال ورنه ناکام روم و روا نباشد ذوالفقار در نیام و زبان در کام
گرز و کوپالی ندارم یار هم دور از من است
انیس من شده این غم چه سازم ای ایبو
الهی کام من شیرین شود با جرعه ای خرما
عزت زیاد
باقی بقا

سلام
متشکرم
نه ادب درین وجود است
نه تفکری عزیزم
بنگر به حال زارم
بنگر که در حضیضم

لطف دارید
متعالی باشید

سلام
متشکرم

سلام
متشکرم
موید باشید

سلام و سپاس
لطف دارید
قوافی که دوستان گویند ایراد دارد
باری در حال و هوای شبه قوافی آن قافیه آمده است اما با توجه به بافت معنایی فکر نکنم مشکلی داشته باشد
باری شاید سروش چارپاره ای شده باشد
سروش دوبیتی هم به نظرم رسید می شود داشت نمی دانم سروده شده یا نه
ندارم طاقت و صبری خدایا
درین زندان اسیرم در بلایا
کریمی تو همی ای مهربانا
سیاوش را ببخش از لطف و رحمت

سلام
قافیه را کمی سست گرفتم لیک وزن همچنان حکمفرماست
البته آثاری بدون وزن نیز داریم ولی سلطه با وزن دار ها است
امید که دچار تعصب نا به جا نشوم
ما شاء الله پیچیده نگاری تان در متن هایتان نیز دست کمی از آثارتان ندارد
با ظن خویش سعی کردیم اندک راهی بجوییم
بنیادی ترین ها اگر بی پاسخ ترین ها بودند چه کنیم؟
از گریزناکیش بیمناکم

سلام و سپاس از نکات ارزنده ای که مرقوم فرمودید
سعی کردم با دانش قلیل بل هیچ خویش بهره هایی ببرم و داغ مفرط جهل خویش را سامانی ببخشم
باری
عیب می جمله چو گفتی هنرش نیز بگو
قافیه و وزن را سیاوش انس دارد و نیز همو در قرون اولیه می زید
شیر هم شیر بود گرچه به زنجیر بود
نبرد بند و قلاده شرف شیر ژیان
باز هم باز بود، ورچه که او بسته بود
شرف بازی از باز فکندن نتوان

درود شیر که در بند باشد دیگر شیر ژیان نیست اگر رها باشد تمام جنگل آن اوست
به نظرم الاغ رهاشده بهتر از شیر در بند است
سپاس
اگر بیپاسخ در اصول بنیادی باشی جهان هستی شعرت دچار اخلال است
پس سعی کن پاسخی برای بنیادی های شیر رها شده داشته باشد
وگرنه شیر در اسارت از افسردگی جان خواهد سپرد
بنده با استاد آزادبخت نیز سر اشعار موزون نیز مخالفم وهمیشه به این مساله اختلاف داریم سپاس

شیر دیوانه بود اندر غل و زنجیرها
آن کس که تو را شناخت جان را چه کند
فرزند و عیال و خانمان را چه کند
دیوانه کنی هر دو جهانش بخشی
دیوانهٔ تو هر دو جهان را چه کند
بله دیوانه را کار با هر دو جهان نیست چه رسد به جنگل
و اگر ژیانی از بندی زیان بیند همانا ژیان نبوده و نبود
و لیک زمین به آسمان رسد شیر شیر است
و گاه جهان هستی مبتنی بر اخلال است
شیری که به شیر بودنش واقف شود هر آینه داند شیری او به شیری اوست و لا غیر
طبائع مختلفند لیک گاه جنگل و رهایی شاعری در وزن و قافیه است
سپاس

سلام
سپاس از شاهد مثالی که متذکر شدید
موید باشید

سلام
متشکرم

سلام
سپاسگزارم

سلام و سپاس
خوش آمدید
بله با توجه به قواعد، قافیه محل اشکال است

سلام
زنده باشید

سلام
سپاس از حضورتان
لطف دارید
زنده باشید