یادمان

مرگ هم شرف دارد به این سگ زندگانی  ها
چیزی نمیخواهند جز این بی وقفه بانی ها
گویند فصل امتحانات است و بس مشکل
تحصیل را تحمیل کردند این روانی ها
تا بوق سگ در خویش محبوسیم و بس تکرار
دنیای ما گم شد در این حد از تبانی ها
دلگیر و تنها در جوارِ خشکِ صحراییم
دیگر چه حرمت دارد این تکه پرانی ها
با ابر و باد و ماه و خورشید و فلک بر ما
زنجیر بستی آخر هم مصداقِ جانی ها
بدرود ای تنها دلیل روزهای تلخ
ماند ولی در یادمانم این نشانی ها