آوخ فورٺونا

سلام سید بزرگوار نیاز به تعریف این خادم نیست برکت قلمتان حیاکم الله
درضمن برایتان پیام خصوصی ارسال کردم محبت کنید صندوق پیامتانرا چک کنید یا حق

درود دکتر لاهیجی ارجمند

زیباست و‌ دردمندانه و از سر اندیشه‌ای ناب

درود جناب لاهیجی ارجمند
بسیار زیبا و دغدغه‌مند بود👏🌺🌺
پایدار باشید

درود استاد عزیز
اجتماعی بسیار زیبا و موثر بود

درودبرشما جناب لاهیجی استادعزیز
بسیارزیباوعالی بود مثل همیشه

درود آقای لاهیجی
بسیار هم زیبا و تاثیرگذار

درود استاد لاهیجی .
زیبا بود .
برقرار باشید .

سلام و درود سید بزرگوار
چه نیمای غم انگیز و دردناکی را قلم زدید

خوش‌بہ‌حالِ من‌ ڪہ فقر را
ٺا همیشہ صبر مےڪنم
گرچہ در سفر بدونِ غیر
سِیر در فضاےِ قیرِ قبر مےڪنم!
چقدر حق
سلامت و تندرست باشید

واقعا حیفِ شعر زیباتون اینقدر کم بازدید خورده ...

درود استاد
رقص قلمتان مانا🌹💐🌸☘️🌹🌹

درود جناب لاهیجی
دردمندانه و عالی سروده اید👏

سلام جناب لاهیجی عزیز و شاعر کامل
زیبا بود و خواندنی و خوش سلیقه

درود برشما استاد گرامی، آنچه رنجم می دهد همین کودکی های گم شده... بازی ها و شادی های انجام نشده....تن ها و جثه های نحیف اما با غیرت با شرف بوسه بر دستان کوچکشان

به حق خاک و آبادی خدای عشق و آزادی همینجوری نمی مونه
الهی به لطف و رحمت بی کرانت یا ارحم الراحمین ✨🌺✨

هم مأیوس و سرخورده‌ام و هم نیستم. از دیگران مأیوسم و از خودم سرخورده. چیزهای شگفت‌انگیزِ بسیاری از مردم آموختم، و بیش از انتظاری که از خودم داشتم کارم را به سامان رساندم. نمی‌توانم هیچ قضاوت نهایی درباره‌ٔ خودم داشته باشم، چون پدیده‌ٔ زندگانی و پدیده‌ٔ انسان بسیار بزرگ و عظیم است. هر چه مسن‌تر شده‌ام خودم را کمتر فهمیده‌ام یا اینکه نسبت به درونم کمتر واقف شده یا بصیرت کمتری داشتم. از خودم در شگفتم. نومیدم، ناخشنودم. من دچار افسردگی‌ام، دلشادم و این همه را یک جا هستم، و نمی‌توانم این همه را جمع‌بندی کنم. در تعیین ارزشمندی یا ناارزشمندی نهایی ناتوانم؛ هیچ قضاوتی در مورد خودم و زندگی‌ام ندارم. هیچ چیزی وجود ندارد که در مورد آن کاملاً مطمئن باشم. در مورد هیچ چیز اعتقاد راسخی ندارم_ در مورد هیچ چیز. فقط می‌دانم به دنیا آمده‌ام و وجود دارم، و چنین به نظر می‌رسد که انگار به دست امواج سپرده شده‌ام. وجودِ من بر اساس چیزی است که آن را نمی‌شناسم. به رغمِ همه‌ٔ تردیدها و عدم یقینم، حس می‌کنم مبنایی استوار شالوده و کُنه هستی را تشکیل داده و در نحوه‌ٔ هستی من نوعی استحکام و پیوستگی مُدام وجود دارد.

دنیایی که در آن زاده شده‌ایم بی‌رحم و وحشی است و انباشته از ستمکاری، و همزمان آراسته به زیبایی الاهی و این دیگر وابسته به خُلق و خوست که ما کدام عنصر را بر دیگری برتر بدانیم... شاید، مثل همه‌ٔ مسائل فراطبیعی، هر دو درست باشند: زندگی_ هم معنا دارد و هم معنا ندارد_ و یا هم بامعنی است و هم بی‌معنا. من این امید اضطراب‌آلود را مشتاقانه ارج می‌گذارم که معنا غالب آید و در نبرد با بی‌معنایی پیروز شود.

وقتی لائو_تسو می‌گوید: «همه صاف و روشن هستند و تنها منم که مه‌آلودم.» چیزی را بیان می‌کند که من الان در ایام کهولت حس می‌کنم. لائو تسو نمونه‌ای است از مردی با بصیرت برتر که ارزشمندی و بی‌ارزشی را تجربه کرده است، و در پایان زندگی‌اش می‌خواهد به هستی خود بازگردد...

با این وجود، خیلی چیزها مرا سرشار می‌کنند، گیاهان، جانوران، ابرها، روز و شب، و آن وجودِ لایزال در انسان. هر چه از خودم نامطمئن‌تر شدم، احساس خویشاوندی با همه‌ٔ چیزها در من بیشتر شد. در واقع چنین به نظر می‌رسد: آن احساس بیگانگی و جدایی که تا اکنون مرا از جهان جدا می‌کرد، به دنیای درونم کوچ کرده و بیگانگی غیرمنتظره‎‌ای را نسبت به خودم بر من آشکار ساخته است!


خاطرات، رؤیاها، تأملات، کارل گوستاو یونگ
ترجمه امیر لاهوتی و محمدرضا اخلاقی‌منش
نشر جامی
صفحه ۴۴۰ /۴۳۹

دوستی که می‌تواند در لحظات ناامیدی و سردرگمی در کنار ما سکوت کند، دوستی که می‌تواند در لحظات سوگ و داغ‌داری با ما بماند، دوستی که می‌‌تواند ندانستن، التیام‌نیافتن و مداوا نشدنِ ما را تاب بیاورد، دوستی است که به ما اهمیت می‌دهد!


پذیرش سوگ، كلیر بی ویلیس و مارنی کرافورد ساموئلسون ترجمه سبحان خسروجردی
نشر میلکان
صفحه ۵۹

دوستان را در دل رنج‌ها باشد که آن به هیچ دارویی خوش نشود، نه به خفتن، نه به گشتن و نه به خوردن، الّا به دیدار دوست!

فیه ما فیه، شرح کامل کریم زمانی
صفحه ۵۸۲

«من نیز به سهم خود، تجربه‌های فردی و اجتماعی تلخ فراوانی را از سر گذرانده‌ام، تجربیاتی که مرا به طور موقت به ناامیدی و استیصال کشاندند؛ و اگر توانسته‌ام خود را از چنبره‌ی این احساسات برهانم،‌ جز با توسل به نیایش نبوده است...

هر چه ایمانم به خدا فزونی گرفت، نیازم به نیایش نیز مقاومت‌ناپذیرتر شد و دیگر به جایی رسید که بدون آن، زندگی در چشمم تیره و خالی جلوه می‌کند...

به رغم عوامل ناامیدکننده‌ای که در افق سیاسی چشم در چشم من دوخته‌اند، هرگز آرامش خود را از کف نداده‌ام. کسانی را دیده‌ام که به این آرامش من رشک می‌ورزند. حال به شما می‌گویم که این صلح و آرامش، حاصل نیایش است. من مرد علم و دانش نیستم ولی فروتنانه ادعا می‌کنم اهل نیایشم.»

خدا آنگونه که من می‌فهمم
مهاتما گاندی
ترجمه‌ٔ شهرام نقش تبریزی

نمی‌خواستم نامِ چنگیز را بدانم
نمی‌خواستم نامِ نادر را بدانم
نامِ شاهان را
محمدِ خواجه و تیمورِ لنگ،

نامِ خِفَت‌دهندگان را نمی‌خواستم و
خِفَت‌چشندگان را.

می‌خواستم نامِ تو را بدانم.
و تنها نامی را که می‌خواستم
ندانستم.»

جناب شاملو

من این راه دراز را آمده‌ام که تو را ببینم
زمین شخم‌زده را دیده‌ام
پاره‌خشت و ماه بریده را دیده‌ام
شگفت کودکان و پایمال علف‌ها را دیده‌ام
سایبانی خاک و شعلهٔ آه را دیده‌ام
باد را دیده‌ام
و تو را ندیدم!

جناب شمس لنگرودی

.

با اجازه ی جناب عالی البته 🙏🙏🙏شعری از جناب لنگرودی

دلم به بوي تو آغشته است
دلم به بوي تو آغشته است
سپيده دمان
كلمات سرگردان بر ميخيرند و خوابالوده دهان مرا ميجويند
تا از تو سخن بگويم

كجاي جهان رفتهئي

نشان قدم هايت
چون دان پرندگان
همه سوئي ريخته است
باز نميگردي، ميدانم
و شعر
چون گنجشك بخار آلودي
بر بام زمستاني
به پاره يخي بدل خواهد شد

باشیدو بتابید در آسمان ادبیات

من نور جهانم، آن کس که از پی من روان گردد، در ظلمت گام بر نخواهد داشت، بلکه نور حیات را خواهد داشت.»

انجیل یوحنا ۸: ۱۲

من که نورم، به جهان آمده‌ام، تا آن کس که بر من ایمان آورد،
در ظلمت نماند

انجیل یوحنا ۱۲: ۴۶

در گذشته ظلمت بودید، لیک اکنون نور در خداوند هستید؛ پس چون فرزندان نور رفتار کنید؛ چرا که ثمره‌ٔ نور، در هر گونه نیکی و دادگری و راستی است.»

عهد جدید، رساله به اِفِسُسیان، ۵: ۸

شما جملگی پسران نور و پسران روز هستید. ما از آنِ شب و ظلمت نیستیم. پس چون دیگران به خواب نرویم، بلکه بیدار و هشیار بمانیم. آنان که می‌خوابند، شبانگاه می‌خوابند و آنان که مست می‌کنند، شبانگاه مست می‌کنند. بر خلاف، ما که از آنِ روز هستیم، باید هشیار باشیم؛ جوشن ایمان و محبت را بر تن کنیم و کلاهخود امید به نجات را بر سر نهیم.»

عهد جدید، رساله‌ٔ اول به تسالونیکیان ۵: ۵_۸

خدا نور است و در او هیچ ظلمت نیست. اگر بگوییم در مشارکت با او هستیم، حال آن که در ظلمت گام برمی‌داریم،
دروغ می‌گوییم و به راستی عمل نمی‌کنیم. لیک اگر در نور گام برمی‌داریم، همچنان که او خود در نور است،
با یکدگر در مشارکت هستیم

عهد جدید، رسالهٔ اول یوحنّا، ۱: ۵_۷

«آن کس که مدعی است در نور است و از برادر خویش بیزاری می‌جوید، هنوز در ظلمت است. آن کس که برادر خویش را دوست می‌دارد، در نور می‌ماند و در او هیچ سببی بهر لغزش نیست، لیک آن کس که از برادر خویش بیزاری می‌جوید، در ظلمت است، در ظلمت گام برمی‌دارد و نمی‌داند کجا می‌رود،
چه ظلمت دیدگان او را کور ساخته است.»

عهد جدید، رسالهٔ اول یوحنّا، ۲: ۹_۱۱

درود بر شما استاد بزرگوار جناب دکتر لاهیجی عزیز
سلامت و تندرست باشید

✨🌠✨🌠✨

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِبه نام خداوند رحمتگر مهربان وَالْعَصْرِ ﴿۱﴾سوگند به عصر [غلبه حق بر باطل] (۱) إِنَّ الْإِنْسَانَ لَفِي خُسْرٍ ﴿۲﴾كه واقعا انسان دستخوش زيان است (۲) إِلَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَتَوَاصَوْا بِالْحَقِّ وَتَوَاصَوْا بِالصَّبْرِ ﴿۳﴾مگر كسانى كه گرويده و كارهاى شايسته كرده و همديگر را به حق سفارش و به شكيبايى توصيه كرده‏ اند (۳)

در پناه نور همگیمان
پناه بر نور

اے ٺُفو بہ زندگے
ڪہ جنابِ مرگ را
از درِ اٺاقِ بـے چراغِ من
رانده اسٺ!

عالی💝🌻💝🌻

درود تان باد

سلام واحترام جناب لاهیجی دکتر ارجمند
درودهایم تقدیمتان
پایدار باشید

درود بیکران شمارا سزاست

تُنسیٰ کَأنَّکَ لَمْ تَکُن

تُنسی کَمَصرعِ الطائرٍ

کَکَنیسَةٍ مَهجورةٍ

تُنسی

کَحُبِّ عابرٍ

و کَوَردَةٍ فی الثَلج

تُنسی

أنا لِلطَریق

هُناکَ مَن سَبَقَتْ خُطاهُ خُطاي

مَن أملیٰ رُؤاهُ عَلیٰ رُؤاي

هُناکَ من نَثَرَ الکَلامُ علیٰ سَجیَّتِه

لِیَعبرَ فی‌ حکایة

أو یضيءَ

لِمَن سَیأتی بَعدَهُ

أثراً غنائیاً و جِرسا

‌

تُنسیٰ کَأنَّک لَم تَکُن

شَخصاً و لا نَصّاً

و تُنسیٰ

أمشی عَلیٰ هَدْیِ البَصیرَة

رُبَّما أُعْطی الحکایةَ

سیرةً شخصیَّةً

فَالمُفرداتُ تَقودني و أقودَها

أنا شکلها

و هی التجلّیَ الحُرُّ

لٰکِن قیلَ ما سَأقول

یَسبِقُني غَدٌ ماضٍ

أنا مَلِکُ الصَدیٰ

لا عَرشَ لی

الّا اَلهَوامُش

فالطَریقُ هو الطَریقةُ

رُبّما نَسِيَ الأ‌وائلُ

وَصفَ شی‌ءٍ ما

لأوقَظَ فیهِ

عاطفة و حِسّا

‌

تُنسی کَأنَّک لَم تَکُن

خَبراً و لا أثَراً

و تُنسی

أنا للطَریق

هناکَ مَن تَمشي

خُطاهُ عَلی خُطای

و مَن سَیَسبِقُنی الیٰ رؤیای

مَن سَیَقولُ شِعراً

فی مدیحِ حدائِقِ

مَنفیٰ أمامَ البَیت

حُرّاً مِن غَدی المَقسوم

مِن غَیبی و مِن دُنیاي

حُرّاً مِن عِبادة أمس

مِن فِردَوْسیَ الاَرضی

حُرّاً مِن کِنایاتی و مِن لُغَتی

فَأشهَدُ:

أنَّنی‌ حُرٌّ و حَیٌ

حینَ أُنسی

‌ ‌‌

فراموش می‌شوی،
گویی که هرگز نبوده‌ای
مانند مرگ یک پرنده
مانند یک کنیسه‌ی متروکه

‌
فراموش می‌شوی
مثل عشق یک رهگذر
و مانند یک گل در شب


فراموش می‌شوی
من برای جاده هستم،
آنجا که قدم‌های دیگران از من پیشی گرفته
کسانی که رؤیاهای‌شان به رؤیاهای من دیکته می‌شود
جایی که کلام را به خُلقی خوش تزیین می‌کنند
تا به حکایت‌ها وارد شود
یا روشنایی‌ باشد
برای آن‌ها که دنبالش خواهند کرد
که اثری تغزلی خواهد شد
و خیالی


فراموش می‌شوی گویی
که هرگز نبوده‌ای
آدمی‌زاد باشی
یا متن
فراموش می‌شوی


فراموش می‌شوی
گویی که هرگز نبوده‌ای
خبری بوده باشی و یا ردّی
فراموش می‌شوی

من برای جاده هستم
آنجا که ردپای کسان بر ردپای من وجود دارد
کسانی که رؤیای من را دنبال خواهند کرد
کسانی که شعری
در مدح باغ‌های تبعید
بر درگاه خانه‌ها خواهند سرود


آزاد باش از فردایی که می‌خواهی
از دنیا و آخرت
آزاد باش از عبادت‌های دیروز
از بهشت بر روی زمین
آزاد باش از استعارات و واژگان من
تا شهادت دهم:
هم‌چنان که فراموش می‌کنم
زنده هستم و آزادم

‌ ‌ ‌

محمود درویش
ترجمه
تراب حق‌شناس

کنیسه:

معبد، کنشت

ممنون استادلاهیجی عزیز بابت شعر زیباتون و مطالبی که در کامنت ارایه کردید جملگی زیبا و خیال انگیزند

سلام و درود بر جناب استاد باز هم زیباییِ زیبای دیگر. اثرهایت به زیبایی طبع زیباتون هستند یک تلخ زیبا بود واقعا احسنت. همیشه مانا باشید🌹🌹🌹

عشق چون پیغمبرِ اهلِ بلاست

هرچه پیش آید سزاوارِ سزاست

رغبتِ آدم به لطفِ هم‌قفس

خواهشِ نَفْس و تمنایِ خطاست

کی طلایِ نابِ استغنایِ دل

حاجتش در نزدِ اولادِ جفاست

پاسبانِ عقلِ عالی منصب‌ ست

هرکه دور از حزبِ بادِ مبتلاست

بداهه

عرض ادب جناب لاهیجی بزرگوار
سلام
بسیار زیبا بود و دردمند
غمی دار مرا از پای رفتن باز می دارد
زمینم درد
آسمانم درد
و باران هم نمی بارد
بشوید این همه رنجی که انسان می کشد
کمی مرهم
اللهم عجل لولیک الفرج
موفق باشید و سربلند