کبوتر سرای رضا

کاش میشد مثل یک پروانه 
میپریدم مینشستم رو گلهای ضریحت
میکشیدم بوی عطر محجبین را از درون نرده ها
کاش اهو میشدم پشت و پناهم میشدی
ضامنم نه لا اقل یک لحظه یارم میشدی
کاش من همچو کبوتر میشدم 
همچو کفتر میپریدم روی ایوان طلایی
مینشستم در کنار گنبد و گلدسته های آسمانی
میخریدی کاش این دل را یا رضا
از میان زائرانت این دل بیچاره را 
این دل بیچاره پر دردو گرفتاره ولی 
بی قراره دیدن صحن و سراته یا رضا
هر شب جمعه دلم پر میزنه سمت حرم
گرچه نزدیکم به تو 
اما دلم هر لحظه میاید به سمتت یا رضا
هر دمم با هر نفس هر لحظه میگویم رضا
یا رضا جانم به قربانت عنایت کن مرا
هر شب و هر روز و هر ساعت به هر یک ثانیه 
در سرم باشد فقط ذکر لب من یا رضا
یا امام هشتمین چند روزی را بر در کویت روم 
تا بگیرم مژده از دستان پر مهرو وفا
 مهر امضای ورودم از حرم تا کربلا
کربلایی کن مرا ای حضرت نور و سخا
پیش اربابم اگر رفتم بگویم دعوتم کرده رضا