سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری



عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

اعضای آنلاین

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

حمایت از شعرناب

شعرناب

با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

پنجشنبه 9 فروردين 1403
    19 رمضان 1445
    • ضربت خوردن حضرت علي عليه السلام، 40 هـ ق
    Thursday 28 Mar 2024
      به سکوی پرتاب شهرت و افتخار ،نجابت و اقتدار ... سایت ادبی شعرناب خوش آمدید مقدمتان گلباران🌹🌹

      پنجشنبه ۹ فروردين

      سریر درد

      شعری از

      سید محمد اقبالیان

      از دفتر شعرناب نوع شعر نیمائی

      ارسال شده در تاریخ چهارشنبه ۱۱ آبان ۱۴۰۱ ۰۱:۴۳ شماره ثبت ۱۱۴۶۵۳
        بازدید : ۹۹۷   |    نظرات : ۵

      رنگ شــعــر
      رنگ زمینه
      دفاتر شعر سید محمد اقبالیان

      سریر درد
      در این تنگ غروب سرد پاییزی
      که دلتنگی به سان شرشر باران
      زسقف آسمان بارد
      وغم چون وزنة سنگین و جانکاهی
      فرو بسته ره آمد شدن را بر نفس
                                               بیرحم و ویرانگر
      دمی بشنو مرا ای ناشناس من
      بچش تلخای دوزخناک اندوهم
      وبنگر تا چه رنجی می برد انسان
      ازاین تکرار بی فرجام
                                          و
                            این تاریک بی روزن.
      دمی بنشین به پای قصه های تلخ و غمبارم
      و بشنو تا چه سیمرغی شدم در قاف اندوهی
      که با افسانه پهلو می زند غمنامة بختم .
      ببین
           ای هرگزت نادیده چشمانم
      من از طغیان غم عصیان صد طوفان درو کردم.
      ببین
          من خوشه چین نا مرادیهای بخت خفتة خویشم
      که خرمن ها فراهم کرده ام از بی سرانجامی ،
      واکنون ثروتی دارم ز ناکامی .
      کنون من پادشاه کشور دردم ،
      سپاهی دارم از غمهای نامیرا .
      تمام پهنة این دشت بی آغاز و بی پایان
      سراسر عرصة جولان بی همتا سپاه من
       سپاه درد و ناکامی است .
      نشسته در مرور خاطر محزونم از هستی
      نشان رنگی از الوان جادویی اساطیری
      که نامش رنگ اندوه است .
      واین تنهایی بی مرز و این اندوه نامیرا
      دو یار و همدم دیرین من در این سفر بودند !!!!
      (سفر؟یا یک گذار تلخ و وهم آلود
      که نامش را به طعنه زندگی گفتند)
      به خاطر دارم ایامی که هستی را
      سمندی رام می دیدم .
      نبودم یک نفس پروای ناکامی
      ونقش روشن امید فردارا
      (به سان چشم افسونکار محبوبم)
                                    درون جام می دیدم .
      جوانی بود و سرمستی
      به سر شور رهایی بود و در دل شعلة عشقی جنون انگیز
      نه پروای خزانم بود و نه اندیشة یلدای استبداد .
      چو موجی سرکش و توفنده میرفتم که داد از هرچه بیداد است بستانم .
      کجایم آگهی از صخرة سرسخت ساحل بود و طوفانها ؟
      کجا دیو پلید پیری و آوازة کردار شوم و نا بهنجارش
      توانای نبردش بود با شور شباب و شعلة رخشان امیدم ؟
      نگاهم در افقها نقطة امید را می جست
      ولی غافل زپیش پای خود بودم .
      در اعماق سیاه یک شب طوفانی دریا
      هجوم وحشی طوفان
      وسنگ وصخرة  ساحل
      مرا با جلوه ای دیگر زهستی آشنا کردند
      به دست ظالم اهریمن بد کیش مردم خوار
      فروافتادم از اوج بلند آرزوها در مغاک تیرة اند وه.
      هما نند هزاران و هزاران تن
      که در جغرافیای ظلمت و بیداد
      شنیدند از لب افسانه گوی کهنة هستی
      غم آگین قصه و افسانة در خود شکستن را .
      •  
      کنون من پادشاه کشور دردم ،
      سپاهی دارم از غمهای نامیرا .
      تمام پهنة این دشت بی آغاز و بی پایان
      سراسر عرصة جولان بی همتا سپاه من
                                                    سپاه درد و ناکامی است .
                                                                                                                                پاییز 1401
                                                                                                                                 تهران
      ۳
      اشتراک گذاری این شعر

      نقدها و نظرات
      عباسعلی استکی(چشمه)
      چهارشنبه ۱۱ آبان ۱۴۰۱ ۱۷:۰۴
      درود بزرگوار
      شورانگیز و زیبا بود
      خوش آهنگ خندانک
      محمد رضا خوشرو (مریخ)
      چهارشنبه ۱۱ آبان ۱۴۰۱ ۲۳:۲۱
      درودها شعر شما رو صبح خواندم و بسیار زیبا بود .
      موفق باشید .
      خندانک
      حسین احسانی فر(منتظر لنگرودی)
      چهارشنبه ۱۱ آبان ۱۴۰۱ ۱۹:۳۱
      سلام و عرض ادب آقای اقبالیان بزرگوار
      زیباست و دلنشین. خندانک
      اگرچه بلند است، اما مخاطب را تا انتهای شعر می کشاند.
      شاید باز گشتم و از زیبایی های این شعر بیشتر گفتم.

      توفیقاتتان روز افزون خندانک
      جواد کاظمی نیک
      دوشنبه ۸ اسفند ۱۴۰۱ ۱۶:۱۵
      دوردبرشما زیبابود 🌻🌺🌻🌺🌻🌺🌻
      🌹⚘️🪻🌹🌸🌸
      🪻🪻🪻🌹🌹
      ⚘️⚘️⚘️⚘️
      🌺🌺🌺
      🌻🌻
      ❤️
      ابوالحسن انصاری (الف رها)
      ابوالحسن انصاری (الف رها)
      يکشنبه ۱۳ فروردين ۱۴۰۲ ۰۰:۴۰
      دوردبرشما خندانک خندانک خندانک خندانک خندانک خندانک خندانک خندانک
      ارسال پاسخ
      تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.


      (متن های کوتاه و غیر مرتبط با نقد، با صلاحدید مدیران حذف خواهند شد)
      ارسال پیام خصوصی

      نقد و آموزش

      نظرات

      مشاعره

      کاربران اشتراک دار

      محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
      کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
      استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
      0