کودتایِ زمین

درود بر شما سرکار خانم حاجیان
دلنوشته ی زیبایی بود و پر از احوالات این دنیای نازیبا

غزلی از خودم با همین مضمون تقدیم شما


کنارِ دردِ خیابان، دُچار پوچی عرفان
گرفته خشمِ تفنگی ، قُنوت چانه ی انسان

چقدر چترِ فریب است، با تگرگِ دوراهی
میان کوچه صدایِ، اذانِ  توله ی باران

چه اِنتحارِ عجیبی، در انتهای تَبِ گُل
چکیده داسِ تظاهر، به جانِ شیشه ی کاشان

خشابِ قُرص هنوزم جوابِ مسئله ها شد
برای مرگِ جِنازه هَوای  دودی تهران

هزار  پینه دریده، دو دستِ کودکِ نان را
به پُشت خط کشِ تاول، تمامِ زنگِ دبستان

صدای باورِ یک زن، شکسته زیر هوس ها
پسر که آبِ خُنک را ، پدر سکانسِ پریشان

چه رنگ ها که نداده همین  تُفاله ی آدم
اگر چه دَم نکشیده، درون قوری  شیطان

نسیم،  لُخت و پریشان برای بوسه ی دریا
سکوتِ روزه گرفته، گلوی حضرت طوفان

غزل در آخر قحطی، که  دست و پا زدوافتاد
وَ زخمِ کاری بِیتَش،  کشیده بر سرِ دندان


#سید_هادی_محمدی

درود الناز عزیز
دلنوشته ی زیبا و دردمندی بود
افرین بر قلم دغدغه مندت خواهر نازنینم
نه تنها زمین بلکه حال مردم زمین هم خوب نیست

اینجازمین است
آوازهادرگلویمان خارشده
اشک هابرچشمانمان رقصی ازخون شده
دیگرکسی انسان نیست

دست مریزاد⚘⚘

درود برشما شاعر ارجمند بانو حاجیان
بزرگوار

دل نوشته ی بسیار عالی نگاشتید
موفق باشید انشاالله

عالی بود

درود بیکران
قالب : سه گلشن
دوستی گفت به یکباره قیامت چه زمان می آید؟
روز خاموشیِ این دیرِ پُرآفت چه زمان می آید ؟

گفتمش رویِ خدا گر که مخالف بشود
گر ریا با صافیِ دل ، مترادف بشود
آفتِ عشق اگر زخمه به ایمان بزند
چشم بستن به جفا گر متعارف بشود
بهجت از دیده اگر پُر سرِ حیوان بیند
خنده ای تلخ اگر عمق عواطف بشود
گر سلیمانیِ دیگر به جهان پا نَنهد
دشنه از پشت خورد هر که که هاتف بشود
پاچه خواری اگرش جای مُجُرَّب گیرد
گر سرِ رِند ، پُر از گورِ معارف بشود
گر که مرغ سحری ها همگی کوچ کنند
وز میان همه ، ارباب ملاطف برود
گر نیاز نیمه شب ها به هوا ختم شود
آن زمان است قیامت که مصادف بشود

دوستم گفت دگر گشته که اکنون به چنین !
گفتمش نیست چنین ، یک تنه قاضی منشین

بسیار زیبا ، گیرا و بجا سروده اید
امیدوارم جهالت و نزدیک بینی چشمانمان روزی به پایان برسد
شاد و پیروز و سلامت باشید

شعر بود ،نثر بود ،هر چی بود زیبا و با مفهوم بود

من اهل زمینم خوب میدانم
که گل در عقد زنبور است ولی پروانه را
هم دوست میدارد

درود بیکران بر شما بانو حاجیان ادیب و فرزانه
دلنوشته ای بود بسیار زیبا و تامل بر انگیز
بسیار روان و ساده و گویای مطلب
شکوه از نابسامانی ها و نا زیبایی های این دنیای پر از ریا و نیرنگ ودروغ و ...
و شما چه عالی با قلم زیبایتان چهره کریه و درهم این منحوس دل آزار را به تصویر کشیدید
باشد که مرهمی گردد بر دل تمام دردمندان این کره خاکی

به امید بهروزی برای کل افراد بشر

پاینده باشید و سراینده

سلام و درود خانم حاجیان گرامی
نبض قلمتان سبز
موفق باشید و سرافراز

درود ها
بانو حاجیان
مثل همیشه زیبا بود و با احساس
لذت بردم از خواندنش و فضای کلی کار یا بهتر بگم دنیایی که قلمت ترسیم می کنه


اینجا آغوشی ست برای مردن
حتی همین جمله هم آرامشی درش هست

ممنونم ما را هم در این دنیایی زیباتون سهیم می کنید
راستی نمیدونم می شناسید یانه شاهزاده خانم ایشون هم دل نوشته هاش و تم کارهاش، خیلی شبیه به کارات وقت کردی حتمن یه نگاه به کاراش بکن

و در آخر بازم ممنون 💐💐

درود بر شما سرکار خانم حاجیان گرامی
بسیار بسیار زیبا بود
و در انتقال فضای احساس به مخاطبان موفق
شاد و سلامت باشید