نقابی بنامِ دورویی

می‌گویند پلید ترینِ مخلوق آن است که بر بوم دلش جز سیاهی هیچ رنگی نیست!
یقیناً کذب نمیکنم؛
به گمانم؛ آن که جن باشد و به روحش نام انسان نهد شریرترینِ آفریدگار است...
گویی که روحش را آذین بسته، و قلبش ز زر است همانا هنگامی که شناخته می‌شود بوی چرکین روحش زشتی‌اش را زار میزند...
این است پلیدترین و فاسدترین ساخته‌ی او!
خوبی‌هایت را نجوا میدهد و در نبودت بر طبل می‌زند و بدی‌هایت را  فریاد!
هان! مبادا چنین باشد و او را به قلبت راه دهی،
و بپوی که هرگز چنین نشوی و به زنجیرش جنست را به باد ندهی!