کجایی؟

از تو گیلان شده لبریز کجایی؟
چشمِ باران شده آویز کجایی؟
انتظارت شده عادت، لبِ دریا
در همان کافه همان میز، کجایی؟
دکترم گفت که بیمارِ تو هستم
کرده آغوشِ تو تجویز، کجایی؟
شاعرت در تبِ منجیلِ غزل مُرد
انزلی هم شده کاریز، کجایی؟
سوخت خلخال و اسالم، دلِ ماسال
ابرِ پر بارشِ غم ریز کجایی؟
دیلمان ماه ندارد تو کجایی؟
ماهِ دزدیده‌ی دهلیز کجایی؟
کوهِ دُرفَک به زمین خورد نبودی!
کلِ گیلان شده پاییز کجایی؟