کدام گنجشک

درود بزرگوار
بسیار زیبا و جالب بود

درود بر شما جناب حسنلو

شعری زیبا بود
خاص و زیبا.

درود بر شما.

سلام


هیچ وقت،سعی خواهم کرد
کاشته ای دور از مهر نکارم.

این را کاشتم بهر برداشت.
شاعر ابتدا با سوال شروع می کند،کلیدواژه کدام؟این خود می تواند یک شروع متفاوت و دو جنبه ای باشد...وقتی سوالی پرسیده می شود یا از سر اینست که پرسشگر خود جواب را نمی داند و هدفش دانستن است.یا اینکه می پرسد تا پاسخدهنده را بسنجد.یعنی بفهمد به اصطلاح مزه ی دهن پاسخدهنده چیست
شاعر پرسش را با گنجشک شروع می کند،گنجشک تداعی گر یک تصویر همیشه زنده در ذهن مخاطب است به این دلیل که همیشه و در همه فصلها مخصوصا بهار آن را جلویِ چشمانش میبیند.در اینجا من میخواهم تفاوت دو تصویر را بیان کنم.
تصویر1:آهویِ کوهستان،خرامان،می دود
تصویر2:چوپان،که به چرا می برد گله را
تفاوت این دو تصویر در چیست؟
تفاوت این دوتصویر در اینست که در تصویر یک،که من و احتمالا مخاطبان،آهو را فقط یا در باغ وحش دیده ایم،یا در رازبقا تلویزیون.اما تصویر دوم ،تصویریست که که ما آن را زنده و چندین و چندبار دیده ایم.آن را لمس کرده ایم.و با آن لذت یا زجر کشیده ایم.بنابراین در دنیایِ تصویر برای مخاطب،مهم است که از چه کلیدواژه هایی برایِ انتقالِ پیام استفاده می کنیم.البته این فقط از بُعد تصویر است و نه قالب یا زیباییهایِ دیگرِ شعری.حال برمیگردیم سر شعر:کدام گنجشک/می نشیند با اسلحه؟حتی گلویت را پاره کنی/که خشابش آشیانه/و تیرش گل سرخ/.اگر بخواهم انصاف را رعایت کرده باشم این تصاویر زنده هستند و ناب.و قابل لمس و مخاطب را با شاعر به درستی همراه می کند.اما سخن اولم که شاعر کدام نوع پرسش را انتخاب کرده است؟پرسش نوع دوم :پرسشی که خودش جوابش را می داند.می خواهد مخاطب را بسنجد.می خواهد برداشت مخاطب را ببیند.می خواهد مزه دهان مخاطب را بفهمد.اما اینکه از کجا میدانیم که شاعر پرسش نوع دوم را انتخاب کرده است اینست که در ادامه شعر به زیبایی که من به مدلش علاقه مندماشاره کرده است:فرقی هم می کند
فرقی هم می کند
همیشه عادت داریم که بگوییم البته فرقی هم نمیکنه
معمولا فرقی هم نمیکنه
اینجا اما شاعر به زیرکی از این اصطلاح محاوره ای به زیبایی در شعرش بهره برده تا همچنان که مخاطب را با خود همراه می کند از خود بخاطر تکراری بودن اصطلاح نرنجاند و مخاطب را به نوعی غافلگیر کند.
تا اینجایِ کار،به کنار
اینکه شاعر چقدر توانسته با بهره گیری از واژگان،مخاطب را از پیام خود آگاه کند بماند برایِ دوستان و نظراتشان.


این یک نقد بود.اینکه شعری بدین زیبایی چرا نقدش بسته است بماند با شاعر.
با سپاسمندی

درود های فراوان جناب حسنلو استاد وادیب فرزانه وگرانقدر
بسیار زیبا وقابل نامل
قلمتان ماندگار
مسرور ومستدام
در پناه حق
ایام بکام
🌷🌷🌷

دلنشین
زیبا وپر معنا
قلمتون سبز
شاعر واستاد بزرگوار
درود درود درود

گنجشک تان در امان از اسلحه

سلام و درود و عرض ادب
لطفاً با سرایش در گونه ی زیبای شعر سروش و قرار دادن سروش های زیبایتان در صفحه ی اصلی این پایگاه ادبی،
به گروه سروش سرایان بپیوندید و
در گسترش این گونه ی زیبا، مددکار باشید!

سروش هایی تقدیم تان:

زیرگونه های شعر سروش

قالب یا گونه ی شعری سروش به دلیل باز و انعطاف پذیر بودن زیاد خود و پذیرش شیوه های در پیوند با شعر سنتی و شعر نو، به شکل ها و زیرگونه های زیادی قابل کاربرد است، مانند سروش قافیه مند پایان کوتاه: باغبانا! هَرَس نمودن، به/ از تبرها، به دور بودن، به/ غزلی جنگلی شنودن، به/ شاخه ها را به مهر سودن، به/ قهر و کین، هراس آرد./ (علی سیاوشی)

سروش مسمطی کوتاه: هجر را انتظار می داند/ گرد ره را سوار می داند/ جبر گل را هَزار می داند/ غنچه ی بوسه در لبم پژمرد./ (شهاب‌الدین شجاع)

سروش مسمطی پیوسته (دارای چند بند با لَخت پایانی بدون قافیه): یکی از بندهای این زیرگونه از شعر سروش به عنوان نمونه: غم هجران، تمام خواهد شد/ نوبت التیام خواهد شد/ روزگاری به کام خواهد شد/ سحری را اگر قیام کنی./ (علی معصومی)

سروش دارای وزن آزاد: هر چه می گفتم از عشق، زبانت انکار می کرد/ بی جهت، چشمانت زبان انکار را تکرار می کرد/ وقتی از این زبانه ی آتش دلت استغفار می کرد/ دل رسوا/ همیشه/ بر دارِ تماشا است./ (حامی شریبی)

سروش پایان کوتاه بی قافیه: باشد! از شهر بی گل و بلبل/ باشد! از کوچه‌های بی لبخند!/ باشد! از خانه های بی ایمان/ ما گذشتیم./ (محمدعلی رضاپور)

سرایندگان شعر سروش

تعدادی از سرایندگان ایران، افغانستان و تاجیکستان به سرایش سروش، روی آورده اند که(به ترتیب حروف الفبا و از نام کوچک) عبارت اند از:

ایمان اسماعیلی (راجی) ،
حامی شریبی،
حبیب رضائی رازلیقی،
حیات الله پایانی،
سمیه خوشرو (شبنم)،
شهاب الدین شجاع
(از تاجیکستان)،
طارق خراسانی،
طاهره حسین زاده(کوهواره)،
عادله ملائکه یارا،
عبدالوارث قاسمیار(از افغانستان)،
عزیز سنگین(از تاجیکستان)،
علی سیاوشی،
علی معصومی،
عيسی غفوری شِبرِه
(در سروش های تبری یا مازندرانی)، محمد صدوقی،
محمد علی رضاپور (مهدی)،
میثم مرادی
و غیره.

زیبا سرودید.


درودتان

درود جناب حسنلو
بسیار زیبا و فهیم سرودید

سلام مهدی جان شعرت بازهم زیبا بود عالی بود

با درود فراوان
بسیار دل انگیز و زیبا سرودید
قلمتان مانا