پنجشنبه ۱۷ آبان
اشعار دفتر شعرِ جلوهء معشوق شاعر سعیده تفضّلی نیک (باران)
|
|
.
باشد آنــروز ڪھ از هرچه غمت آزادیم
ما میانِ قصرِ ویرانھٔ
خــویش آبادیم
معنےِ آزادگے با هر ره
|
|
|
|
|
.
زین دلِ محزون زِ غمت ، کاش توانے باشے
بیصدا ناله چَشمم بشوی اشکِ روانی باشے
.
|
|
|
|
|
🍁 تڪرارِ عشق 🍁
از تو میگویم ڪہ بازهم درنبودت ما شویم
شاید از تکرارِ عشق در قابِ عکسی جا شویم
|
|
|
|
|
از نگاهِ مستِ
جانان ، نظرے باشد کاش
بر درِ میخانهٔ قلبـــــم ، گذرے باشد کاش
هرچه از عشقِ تو
|
|
|
|
|
چَشمم از گریہ و این نالهٔ شبگیر چونان دریا شد
آه از سینہ برون آمد و شب رفت و دگر فردا شد
تا ڪہ
|
|
|
|
|
من نہ آنم ڪہ رَوَم ، در پـــےِ مستــــــے
لعنت بہ تو و چَشمِ توڪہ ، باعثِ آن شد
✍ سعیده تف
|
|
|
|
|
شانہ بہ مویت بزن و بر شانہ هاےِ من بریز
تا دمے حسِ حسودے در دوشانہ را تماشا بڪنم
✍
سعیده
|
|
|
|
|
یارِ ما هر سو مجوئید ، ڪہ اندر جانِ ماست
اَبروَش قبلهٔ عشق است و تنش ایمانِ ماست
گرچه بیمارِ
|
|
|
|
|
ما شرابِ چَشـــمِ تو ، ننوشیده
مست شُدیم
بیخود شدهء عشقِ توئیم و از تو ما هست شُدیم
ما نغ
|
|
|
|
|
🍁🌹🍁
در خَمِ گیسویت چُنان محوِ تماشا شده ام
ڪہ خداهم نتواند به صراطِ مستقیمم ببرد
✍
سعید
|
|
|
|
|
اے ڪہ زِ حسنِ روےِ تو ماه فِتاده بر زمین
در هوسِ لعلِ لبت ، هزار عـــــاشق در ڪمین
سجدهء بر در
|
|
|
|
|
ڪنایہ بر غزلهایم زد و شاعرے ام سخره گرفت
ڪاش میدانست
ڪہ معشوقۀ این شعر و دوصد دیوان است
|
|
|
|
|
باز هواےِ عشقت اَندر سَرِ ما میگردد
دردمندیست که در حــولِ دوا میگردد
از جفاےِ فلڪ و غصّــهء د
|
|
|
|
|
اے ڪہ مستـــــــــے زِ غـــــــــرور ، بر دل خطائے
دور کن آن لبِ چون آتشِ خود گرچه بجائے
در طر
|
|
|
|
|
الا اے حضـــــرتِ جانان
زِ غم ، عــزمِ جهان کردم
نشستم در برِ
لیــــلے
زِ هجر وصفِ فغان کردم
|
|
|
|
|
هیچ کَس چـون منِ دیوانہ
شبش را زِ غمت صبح نکرد
گو جوابے دلِ در سینہ خرابم
بہ چہ زایـــل ڪردے ؟
|
|
|