نشان بی نشان

باسلام
ودرودها
برشمااستاد ارجمند

شعر بصورت زیر اصلاح می شود ؛


سمتِ خدا ؟
کجاست
.....
در کعبه ی گلها
میان نسترن ها پای شب بوها
با سوره های پر سرورِ سبز فام وتر
یا پشت گلبرگ گون در پشته های خشک
و در نوای شاد یک بربط ،
در لحظه های شادمان شط ؟
یاقاب یک تصویر
باواژه های تف زده برتاول لب ها ؟

سمت خدا ، کجاست
دربهت دود و مِه
یا روشنایی ای ، بر فرق آفتاب ؟
درچارسوق زندگی گستر
یادر گلوگاههای خیروشرّ

مارا قبیله می کند ( از هر قبیل)
مغلوبِ رزمِ باد
درحسرت پرواز
در بسترِ حسِِ ستیزِ ی داغ
در چنگ تقدیری همه تخریب
در کعبه و مسجد ، کنشت ودیر
برمرکب میزواداره ،
بزم سوروشور دربازار
کن تخلیه ،
پاچین پرچین شلوغ خویش
از هرچه ؛ از دارو درخت و پنجره ازشن
ازعجزِ کُدهایی که در خود کرده ای ایجاد
پاک کن ،
تو این جغرافیا ی خاطره ،
بانقشه های گنگ وجوراجور
آرام آرامی ، چنان استخر لبریزی کنار جوب
آنگاه ، سخن گوید خدا با تو ؛
با هر زبانی
بی تکلم ،
فارغ از حرف وکلام و صوت
درسرزمین پیش پا ، نزدیک و دورا دور
وهرچه می بینی زبانِ اوست
حتی لبان گلفروش کودکی
در جاده با آوای عطرِ شاخه ی نرگس
عطرِ خدا می پیچیداینجا ، در آستان بی ملال ما

درسمت خود
ما بی طراز آینه
تسلیم تثلیثیم

کاویده ای هرگز
تا بنگری در خویش ؛
هرلحظه ، اعجاز مسیحا را ؟
عزم نجات هرکسی ، این کشتیِ نوح است

سلام
وعرض ادب
برشما دوست بزرگوار

درودها
برشما دوست گرامی

بادرودهای فراوان
برشما سرور گرامی

درودها

هزاران درود
برشما بانوی ارجمند

سلام
دوست خوبم
معنا را همیشه باتلنگری باید در خود جست
ره دیگری وجود ندارد

سلام
وعرص ادب
برشمابانوی گرامی

درودبرشما
دوست نازنین

سلام
دوست گرامی
ممنون

درودها
بردوست بزرگوارم

درودها
برشماشاعر گرامی
ودوست خوبم جناب انصاری

سلام
ودرودها