من و تو

سلام

و

۶۳ واژه
۱۲ سطر
۹ فعل
من ۷ بار
تو ۷ بار
است ۹ بار
ما ۳ بار
هم ۳ بار
همان ۲ بار
عشق ۴ بار
از ۵ بار
ضربان ۲ بار
نفس ۲ بار
قلب ۲ بار
برای ۳ بار
واژه های غیر تکراری ۵ عدد
( کوبه ، نبض ،سوزش ، چقدر ، زیبا )

اگر دیگر بار ایرادی بر نقد مبتنی بر آمار وارد نیاید
و من در آوردی خوانده نشود دقیقاً مبتنی بر این نوع
از نقد دلیل قاطعی برای نوشته ی استاد استکی نازنین
می توان به عینه دید و هم شاعر گرامی و هم مخاطبان
با دیدن آمار حتی بدون شرح به کلیت ماجرا و دلیل
عدم توفیق شعر خواهند رسید .
اگر بخواهیم تعداد تکرار ها را یک بار در نظر بگیریم
در واقع این شعر از ۱۷ واژه تشکیل شده است یعنی
نهایتاً در دو سطر و خلاص .
پس در حال حاضر برای شاعر بسیار نجیب و بزرگوار
این شعر هیچ پیشنهادی به جز خواندن ، خواندن و
باز هم خواندن اشعار بزرگان شعر ( چه در فضای مجازی
و چه حقیقی ) نمی توانم داشته باشم و این که
برای رسیدن به شعر تنها نوشتن از احساس کفایت
نمی کند بلکه نحوه ی نشان دادن آن احساس است
که به کار می آید و به شعر منتهی می شود ،
آن هم به گونه ای که دیگران ندیده باشند یعنی
این که گرفتن عکس از احساس حاصل از عشق
یا لذت دیدن یک گل سرخ به شعر منتهی نمی شود
چرا که دقیقاً توصیف آن است بلکه گرفتن عکس
از زاویه ای که دیگران نمی توان ببینند و یا کشیدن
طرح و نقشی دیگرگون از آن است که به شعر
خواهد رسد ، طرح و نقشی که علاوه بر نمایش آن
احساس برای مخاطب ، بتواند او را به تجربه ی
مستقیم شاعر از ادراک آن حس نیز وارد کند و
حتی بدون نیاز به دیدن چنین منظره ای بتواند
به درکی متناسب از آن برسد اما همه ی این ها
به آن شرط است که زاویه ی جدید دید ارائه شده
گل را نشان بدهد نه انگشت عکاس و آسفالت را ...
می دانم در حال حاضر این مباحث برای شاعر عزیز
زیادی است و سودی برای اش ندارد اما برای آشنایی
و نیز داشتن انگیزه برای خواندن به توان هزار بد
نیست و فعلا بهترین کار همان خواندن و در کنار آن
خواستن و پرسیدن و تمرین کردن است .

نکته ی آخر اما ؛
این شاعر نازنین کسی ست که درست اتفاقی شبیه
به ماجرای کذایی سارق ادبی مسدود را تجربه نمود ولی
با فروتنی و صبوری و قبول اشتباه خویش در طرز
ارائه ی مطلب ، به جای ایجاد حواشی بی دلیل حداقل
من یکی و مطمئنا جناب استکی را به رساندن هر گونه
مددی به خویش در راه پیشرفت و رسیدن به ادراکی
صحیح از زیبایی شناسی ترغیب و تشویق نمود و این
نمونه ی کسی ست که بدون غرض و صرفاً به دلیل
ادراک حسی اقدام به نوشتن شعری هر چند با کلمات
تکراری نموده است درست حرفی که جناب خوش بین
با معرفت گفتند و اعلام داشتند که به دلیل تخت تاثیر
قرار گرفتن از آهنگ و شعری خاص آن شعر در ذهن
و قلم اش تکرار شده است .

سپاس های بسیار از محمد خوش بین بابت دانایی
ذاتی بسیارش و آگاهی ها ی اش که منجر به
اعمال آداب درست در تعامل با جمع شده است ...

...