به کیستی رسیدم

به خودم آمدم به کیستی  رسیدم
به اشیا ی دور برم فکر کردم
به هیچی رسیدم
به زمان پنا بردم بی دوام بود
به هر  جا فکررفت ناتوان شد
حس بی پنا هی را دامن زد
در این اسنا الهام در دلم جوانه زد
در گوش دلم زم زمه ائ کرد
که یکی بی انتها است
به رزن جدید نگاه کردم
در حال پرشی بودم
گفت ما از زات بی انتهاییم
به نمادروشنی رسیدم
دیدم خؤرشید در برابر ش شمع است
چه دنیای شگفتی
تا بود شگفتی بود
ءو خدای من بود خدای تمام انسانها
او قدرت تمام  قدرتها بود
آرزو کردم که به نظر نظاره کند مرا
از خزانه ببخشد       از کرم بهبود دهد
از نورافزایش دهد       از قدرت توان دهد
از جهلم نگهدارد.         شهد واقع بودن را بچشاند
تا اعتماد کنم               از اخلاق او آشنا شوم
الهام گفت گوش کن      خوب گوش کن
دنیا ماده همیشه در حال تلاطم است
او فریب می دهد       می ستاند می بهلد
بلا داردتمه دارد.     تو امانت دار راستی باش
جهان در اختیار اوست   جان در دست اوست
زمان به اذن او حرکت می کند
دعا کلام اوست  او مستجاب می کند
اطمینان در اراده اوست
او کرسنه می کن د     وسیر می کند
اوست که منتظر شماست
تو بزرگ ترین اتفاق او هستی
او در خندی تو است.     او نزدیک است
او تو را نظار گر است
او تو را آزاد آفرید  که در بند دیگر نیستی
او غایب تو است     او عاشق تؤ است
او اسرار همه هستی است     او حیات است
ا تداوم بر نسل است
فقر از آن او نیست.        او عزت است
او ذلت نیست.      او یک اعتماد است
او شرو است    و بی انتها
 ۶    ۱۲.  ۱۳۹۹  
طوبی آهنگران ادامه دارد