( من و دل )

بازهم این دل پریشانی کند

دم به دم چاکش گریبانی کند

----

ناله ها سر میدهد پوزش ز رب

جان نا اسوده ما اشکها جاری کند

----

چون سرودم یک دو شعر عاشقی

کرده افغان ترس از باری کند

----

هرچه گویم شعر باشد بر مجاز

بازهم ناراضی و شرم از هواللهی کند

----

گشته ام من از فغانش در ستوه

نقش جان را چون هیولایی کند

----

بلبلک سرخوش ز  ان اشعار بود

وین دلک دارد ابا و باز سودایی کند

----

هرچه میگویم که ای دل صبر باش

ناشکیبایی نموده باز غوغایی کند

----

زخمه گشته بر سه تار این وجود

تارهای دل گسسته او اهورایی کند

----

مزدک و مانی نمایاند ز ما

اتشی افروخته خواهد سیاووشی کند

-----

کعب پا دانسته نقطه ضعف ما

بیدل بیچاره را هردم هریمانی کند

--------------------------------------------------