ولای حسن

بداهه ای تقدیم شعر زیبای شمااستادگرامی
شعرهای شما
رویاهای است
در دل منشا شیدایی است
مرهم درد تنهایی است

درود بزرگوار
بسیار
عالی
بود

درود استاد دهنوی گرانقدر
روح پدر بزرگوارتون قرین رحمت حق باشه
هرچند وقتی این همه فضایل از قلمشون جاری بوده ایشون باید برای ما رحمت از درگاه حق طلب کنند
و خدا به شما عمر طولانی و با عزت عطا کنه

سلام استاد گرامی
با کسب اجازه بند آخر بحر طویل شهادت قمر بنی هاشم(ع) تقدیم همه عاشقان حسینی...

اندر آن دشت بلا یکسره طوفان بنمود آن شه عطشان و خروشان به سوی علقمه آمد شتابان و پریشان رسید او به بر پیکر صد چاک ابوالفضل و نشست او روی بالین برادر که همه یکسره خون از تن سوزان برادر فوران روی بیابان بلا مشک در آن وادی سوزان به زمین آمد و یک دشت پریشان شد از این واقعه یکسره سوزان و شهنشاه جهان گشت پریشان ز غم بی کسی ساقی عطشان که نه دستی به تنش تا که بگیرد علم میر دلیران و نه مشکی که برد آب سوی خیمه طفلان که در آن دم ز عطشناکی آن سینه سوزان برآورد ابوالفضل رشید از جگرش آه که ای بی سر و سامان شده در دشت و بیابان و دلت خون شده از سینه سوزان و عطشناک زنی ناله و افغان به روی جسم دو صد چاک من ای مرد پریشان. که ای؟آمده ای ناله زنی بر روی دستان من و بوسه زنی بی سروسامان شده ای از چه تو ای یکسره سوزان و پریشان تو که ای آنکه زنی هق هق و نالان شده ای بهر من ای مرد دو صد آه به لبهای پریشان و نگاه نگرانت سوی دستان جدایم بنگر مشک من افتاده روی خاک و خجل از روی طفلان برادر شده ام وای که خون شد جگرم زین همه افغان که ای، ای که نگاهت به برم نگاه خوبان... بگفتا که ایا جان برادر ابوالفضل رشیدم کنون آمدم ای ساقی عطشان برادر کنون آمدم اما چه بگویم که تنم سست و دلم یکسره لرزان و پریشان شده از جسم دو صد چاک تو ای جان برادر که شکستی کمرم حال ایا ماه درخشان و امیدم همه رفت از دل نالان من ای عموی طفلان برادر کنون خیز رویم از روی احسان به سوی خیمه طفلان که همه منتظر و دیده به میدان... بگفتا که ایا جان برادر بکن دور تو این خون ز دو چشمان من اینک که ببینم روی شاهنشهه عطشان که ایا جان برادر حسین جان به سوی خیمه مبر حال که خجلت زده گشتم روی طفلان و یتیمان که شدم یکسره شرمنده ز افغان سکینه که ای وای حسین از غم عباس بشد زار و پریشان و کشید آه ز بد عهدی دوران که در آن دم ز دلش ناله برآورد ابوالفضل که ای کاش ببینم روی مادر که رسید از عقب علقمه افغان و دو صد آه که آمد بر آن ساقی عطشان کنون فاطمه با دیده گریان و دو صد آه که با پهلوی بشکسته بگفتا که ایا ماه درخشان ایا ساقی طفلان حسینم که شدی بی علم و دست در این دشت خروشان بیا در برم عباس که کردی تو وفا عهد به طفلان و وفا بر شه عطشان و وفا بر همه دوران و بگفتا حسین از روی احسان که ایا جان برادر سلامم برسان به روی مادر که کنون بال گشا سوی جنان حال که کردی تو یقین تا به یقین زنده ره و رسم وفا را

مهدی بدری

شهادت بانوی دو عالم فاطمه مرضیه
را به شما تسلیت می گویم

درود فراوان
برشما
شاعر گرامی
بسیار بسیار
زیبا بود
لذت بردم
دستمریزاد
سبز باشید
قلمتان توانا✏
🌷🌷🌷🌷
👍

درود وسلام برسما استادعالیقدر جناب مصطفایی
دهنوی بزرگوار
بسیارعالی وبامفهوم
موفق باشید وسرفراز

درود فراوان
بر شما
بسیار بسیار
عالی