مرد روزای سخت

بسیار زیبا و غمگین بود
مبین مشکلات جامعه

مرد روزای سخت پاهاشو
با دل تنگ هی بغل می کرد
آتیش سرد توی چشماشو
بین دریای اشک حل می کرد

هقهق بی صداش می پیچید
توی اعماق چاه چشمانش
چشمه ی بی قرار افشا کرد
حرف مخفی راز پنهانش

باخدای خودش قراری داشت
گفت بر عهد خویش پابرجام
آنطرف هم خداش خوش عهد است
مثل عهد ترامپ با برجام

زندگی را تمام تر می دید
زندگی را تمام شر می دید
توی آیینه وقت دیدن خود
یک کسی را تمام خر می دید

زندگی مثل نقش دیوار است
نقش دیوار تیره ی زندان
زیر این نقش کاش بنویسند
فاطمه هفت ساله از تهران


سلام قالبِ شعرتان چارپاره است . بند اول شعرتان (آغاز و مقدمه ) قشنگ است با بیانی شیوا ولی بعد از آن نمی دانم چرا یهویی خواستید به طنز بَدَل شود طنزی تقریباً نامفهوم و پراکنده گو !

سرافرازباشید

درود
زیبا سرودید
با توجه به نقد استادخانم حسین زاده

ماشا الله