خاطراتِ کوچه هایِ کودکی ( نوستالژی )

درود استاد عزیز
بسیار زیبا و خاطره انگیز بود
دستمریزاد

راهیِ بازیِ پوچِ دردها
نقشِ اول ها،تمامِ مردها

درودبرشما
بسیارزیباست

باسلام
بسیار زیباست
موفق باشید

بداهه ای تقدیم شعر زیبای شما
درودی میکنم با یک ترانه
به شعر با صفای شاعرانه

چه حس خوبی داشت
درودتان 🌹🌹🌹

عالی بود
حس قشنگی از کودکی
و خاطراتی که زنده شد
دلمان گرفت بسیار و چقدر دوستش داشتم شعرتان را بسیار بیشتر و درود بر احساستان

درود جناب نصراللهی بسیار زیبا و دلنشین بود و چقدر عجیب که چندسال پیش شعری باهمین مضمون نوشته بودم وقتی شعر زیبای شما رو خوندم انگار که خواهر خوانده شعرم رو پیدا کردم


یاد نقشی که به باران
درگذشتِ روزگاران
شسته شد ازقابِ ذهن
کودکی های خیابان
یادِ خنجر های چوبی
حوض‌ِ خانه نقشِ رودی..
دفترِ مشقِ خیالم
نمره ام دراوج خوبی...

درود بر شما....

سلام و درود
آفرین
خیلی زیبا بود و حس و حال قشنگی داشت

درود بر شما بزرگوار 🌷
دست مریزاد زیبا قلم زدید 🌷
برقرار باشید🌷

قلمتان سبز استاد

درود خیلی حیفه که این بازی ها جاشون رو به تبلت و گوشی دادند...از یه نسلی به بعد دیگه اینا تجربه نمیشه. واقعا قراره درباره چی شعر بنویسند؟

درود بر شما
خیلی زیبا بود
⚘😎😎⚘
هر چند شامل افراد هم سن من نمی شد
ما باید بیست سال دیگه هم به عقب برگردیم😐😐

درود بر شما
بسیار زیبا

درود
زیباست

دوست خوبم
درود و آفرین برشما

زیبا بود

به به
لذت بردم شاعر گرامی
پایدار باشید برادر

سلام و درود تان
احسنت

درود جناب نصراللهی
بسیار زیبا بود🌹🌹🌹

درود جناب نصراللهی
عمر زود می گذرد ولی کاش با خاطره های شیرین همراه باشد
زیبا سرودید دستمریزاد

سلام استاد خاطره انگیز موزون زیبا و روان بود
دوستش داشتم دوستت دارم 💓

درود بر شما
بسیار زیباست
پایدار باشید

درود بر شما قلمتان سبز🌹

سلام و عرض ادب جناب نصراللهی عزیز
احسنت⚘
خداقوت و دستمریزاد⚘
عزت زیاد⚘
⚘⚘⚘

درود
بسیار زیبا بود
رنگ و بوی کودکی داشت

مادر
مادرم مثل غنچه می خندید
مادرم مثل ماه می تابید
مادرم مثل آب و آئینه
مثل خورشید عشق می پاشید

چهره اش را درست یادم نیست
مادرم مثل خواب و رویا بود
عقده ای مانده بردلم عمری
کاش مادر همیشه بامابود

مادرم بود دار قالی هم
شوکتی داشت گوشه ی خانه
خواهرم فکر اینکه بعد از او
زلفهایش نمی خورد شانه

خاطرم مانده شام کوچش را
مثل یک سایه ای که در آبست
با تمام وجود می دیدم
مادرم در میان گرداب است

شب مرگش خدا خدا میکرد
چشم می بست و باز وا میکرد
ذکر می خواند زیر لب با خود
طلب بخشش از خدا میکرد

خواهرم مثل ابر پر باران
اشک هایش زدیده جاری بود
پدرم را که هیچ یادم نیست
مادرم کوه برد باری بود

جای خالی مادرم حالا
دختری روی نقش قالی بود
حیف شد دست دختر قالی
از عروسک همیشه خالی بود
شریف شریفیان
درود شاعر گرانقدر وعزیز
خاطرات کودکی یادش بخیر

درود بر شما استاد
بسیار زیبا بود و دلنشین
موفق باشید🌹

درود بسیار وسلام خدمت شما استاد بزرگوار
بسیار زیبانوستاژی ای سروده اید💐

درود
رفیق قدیمی باز هم درود
-----------------------------

چقدر این شعر به دلم نشست
پرده ای از دوران کودکی را به زیبایی ترسیم کرد
صدها درود

چقدر ساده و پر مغز مرا برد
به نستالژی های کودکانه ام
پاینده باشید استاااد

درود جناب نصراللهی بزرگوار

دوباره خواندنش هم لذت بخش بود

پیروز و پایدار باشید گرامی

عااالی زیبا نوستالوژی وخاطره انگیز

درود بیکران بسیار عالی
مانا باشید
مادرِ خوبم بیا من را بِبَر
پیشِ آن لولویِ زشتِ پشتِ در
زیرِ چترِ آبی و خاکستری
چادرِ زیبایِ مهتاب و زری
👏👏👏👏👏

خوش برگشتید دوست عزیز ...

سلام

شعری دلنشین
دست‌مریزاد

خاطره بازی زیبایی بود

درود بزرگوار
بسیار
زییا
و
عالی
بود

بسیارزیبا و نوستالژیک درود بر شما خوش برگشتی استاد مهربان

درودتان جناب نصرالهی
بسیار زیبا و دلنشین
پاینده باشید

درود بر شما

یادباد آن روزگاران یاد باد