رومینا اشرفی

بخواب آرام زیرِ تذهیبِ نفس های خویش
تا خمیازه زمین از تشدد تقدیرت تقدیر کند ،
اینجا جهان معکوس میچرخد
تا جوخه های مُهر شده ،مستور بمانند ،
تو آرام بخواب زرنگارِ چشم های فردا 
من در بیداریت 
عِطرِ روسریت را در سایه های خاک پهن میکنم 
و از درد سالگی ات در نقاشی های ونگوگ پیداست ،
زرد همان اقتدارِ شناسایی ات است
خوب نشناختمت،
ای سرمه در چشم افتابت ریخته ،
سیاه کشیده بر بوم پدر،
سیاه ریخته در چشم ،
چشم به انتظار چشمک ستاره ،
خوب نشناختنت،
ای بافتنیِ خوش رنگ به یراق جهانت،
دامن جنگلی/خوش نگارِ لبخندهای ماه،
زمین ضمانتت میکند سر روی سنگ بگذار به اجبار
تو با رنگ ها به سماع نشستی 
قرمز،سرخ،
سیاه،
سیاه،
سیاه،
تاریخ تو سرشار از تناقض است 
چگونه این پرچم شهرت 
بلند  فریاد نمی‌شود ؟
چگونه انشب صدای تو پردِی اتاقم را کنار نزد ؟
چگونه چرا ها چگونه ای شد ؟
کمی بیدار شو از سایه ها 
کنارت لطافتی دیگر خوابیده است 
که هر روز شعرهایم را جور دیگر معنا میکند،
ای چراغِ روشن تر از قبلِ خورشید 
زمین با توو ها باردار است 
تولدِ دوباره ات پرشکوه خواهد شد 
دوباره سبز خواهی شد
سبز به رنگ آسمان و دریا .
اری،
اری،
تو مادر می شوی برایم 
و من در دامن تو شکل میگیرم
و ما در دامن تو شکل میگیریم
از تویِ دیگر باشکوه بیدار خواهد شد ،
از توی دیگر فرزندی میشوم
که جهان در عِطرِ بودنت خود را آغاز خواهد کرد ...
تو برای یک شب هزاران سال را خون دل نوش کردی 
هزاران سال را در شعر جورِ دیگر معنا کن ،
با کاغذ های هرچه بیشترم
یکبار هم پرنده‌ی کوچکی درست خواهم کرد
برای صلح جهانی ات.
تو از کدام آزادی زبان شده ای 
که زمینت را با داس شخم زده اند؟
و گاوِ نرت به تماشایت خوشحال بود.
رخت سیاه، فراوان  دیده اند شعرهایم به تن شهر
صبحی دوباره تورا دوباره شعر میشوم 
به وقت خورشید بیدارت خواهم کرد ...
🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸
#مسعوداسماعیلی
#رومینااشرفی🖤
#روحت_شاد🤲🥀