خجسته زادروزِ دخترِ رسالت؛ همسرِ ولایت و مادرِ امامت، بر شیفتگانِ مکتبِ مِهر و محبّت، فرخنده باد!
صفای سورهی کوثر، شکوفا شد؛
جهان محوِ گُلِ ایمانِ زهرا شد!
.
درونِ یک صدف، از گوهرِ هستی،
هزاران دُرّ نابِ پاک، پیدا شد!
.
به پهنای دلِ آبیترین، رویا،
طلوعِ مِهرِ بیپایان، هویدا شد!
.
بهین دختر؛ بهین همسر؛ بهین مادر؛
کمالش منشاِ موجی، گُهرزا شد!
.
در امواجِ دلش، ایمان خروشان است؛
دلش، آبیترین امواجِ دریا شد!
.
نجابت دارد و، خوب و، مقدّس هست؛
حیایش، اُسوهی احساسِ والا شد!
.
شکفته، در درونش، آیههای مهر؛
وفایش، باغی از، گلهای زیبا شد!
.
بهشتِ قلب او، با عشق، سرسبز است؛
و صحنِ سینهاش، بستانِ طوبی شد!
زهرا حکیمی بافقی، غزل ۹۰، کتاب آوای احساس، ص۹۳.
______ (_.:._)__(¯`:´¯)
__(¯`:´¯)__¶__(¯ `•.O.•´¯)
(¯ `•L!/.•´¯)¶__(_.•´/|`•._)
(_.•´/|`•._)¶____(_.:._)_¶
__(_.:._)__ ¶_______¶__¶¶
🍃🌸🍃عطرِ گلِ یاس🍃🌸🍃
بانوی احساس؛/ عطر گل یاس؛
زهرای اطهر؛/ دختِ پیمبر؛
زیبای زیبا؛/ آمد به دنیا!
***
از هرچه نام است،/ اسمش، تمام است؛
در باغِ ایمان،/ در قلبِ احسان،
نامش نمایان؛/ رخشان؛ درخشان!
***
در قلبِ احسان،/ در باغِ ایمان،
نامش شکوفاست؛/ زهره، و زهراست!
***
همسر، علی، اَست؛/ شاهِ ولی، اَست؛
یارِ پیمبر؛/ مولا و سرور!
***
از دامنِ او؛/ پیراهنِ او،
روییده بس یاس؛/ گلهای احساس؛
هر چار فرزند،/ پاک و، خردمند!
***
گردیده گلشن،/ احساسِ هر زن،
از نابِ بویش؛/ از خُلق و خویش!
***
دارد نجابت؛/ دارد صداقت؛
بیحدّ و بیمر؛/ گردیده رهبر،
حجب و، حیا را؛/ مهر و، صفا را!
***
تکریم باید؛/ تعظیم باید؛
موجِ کلامش؛/ بحرِ مقامش!
***
با احترامش؛/ با ذکرِ نامش،
سرمیگذارد؛/ دل میسپارد،
آبِ فدک هم،/ در پیچ و در خم!
***
زمزم، صفایش؛/ کوثر، برایش؛
خوبی، سرایش؛/ جانم، فدایش!
زهرا حکیمی بافقی (الف-احساس)
______ (_.:._)__(¯`:´¯)
__(¯`:´¯)__¶__(¯ `•.O.•´¯)
(¯ `•L!/.•´¯)¶__(_.•´/|`•._)
(_.•´/|`•._)¶____(_.:._)_¶
__(_.:._)__ ¶_______¶__¶¶
از وقتی،
سوسوی ستارگانِ مهرآفرین،
چشمک زدند،
در تلالو چشمانت،
آسمانِ احساسم،
مشتریِ مِهرت گردید...
زهرا حکیمی بافقی، سپیدواژهی ۴۹، کتاب گلهای سپید دشت احساس، ص۲۱.