غم شیرین

درود بزرگوار
بسیار زیبا و جالب بود

سلام بزگوار وادیب دانا
خواندم ولذت بردم
سرودبسیار زیبایی بود
درودبر اندیشه نابتان
شاعر گرامی

درودتان باد
بهره فراوان بردم از سروده ی زیبای شما
در پناه حق موفق باشید

بسیار عالی
دل نشین و زیبا
درودتان باد

علی معصومی جان
سلام استاد عالی بود و آموختنی
همواره لذت برده ام از اشعار تان

رفتم از یادِ تو و یادِ تو از یاد نرفت
زنده بادا غم عشقِ تو که برباد نرفت
رفتنت شعله بدامان سحر بودُ گذشت
شادمان° آمدنت ز این دلِ ناشاد نرفت
شاخه در شاخه پریدی و گذشتی اما
برگ° برگ غمت از ریشه و بنیاد نرفت
هرچه بَرگید و جَوانید و شکوفاتر شد
بیدِ مجنون شده از شانه شمشاد نرفت
رشته° در رشتهِ زلف تو به زنجیرم کرد
اگر از حنجره ام شِکوه و فریاد نرفت
بیستون رفته ز یاد و غم شیرین° افسوس
آنچه از سینه پر حسرتِ فرهاد نرفت
روزگار استُ تو هم صید رهش معصومی
کو شکاری که به سر حلقه صیاد نرفت ؟!

به به

درود فراوان
زیبا