ترنج

گفتی "من آن ترنجم" ، آن عطرسار میگون
ای کاش، ای دریغا، ای خلقت غم افزون
گفتی که لاحبیب کالاعقل، عاشقانه
من بی شراب ِ مستم، آن بیقرار مجنون
خلق خموش تنها  ، در ازدحام نامت
ای دور مانده از من،راز مگوی هامون
در پلک باد پیچید، صدها سبو اشاره
باران تویی، هماره بر شط خشک دلخون
گفتی که من محالم، من دورهای دیرم
گفتی ستاک نورم،آن نام سرخ مکنون
من عاشق تو هستم، از من کجا گریزی
ای مریمانه هستن ، ای باغهای زیتون
ای رستخیز رویا، ای کیش تلخ رندان
افسانه های بیدار، ای خوابهای افسون
گفتی نشان نداری، از چشمه های عشاق
گفتی نسب نداری، از کوهسار  موزون
ایهام چشمهایت، داغیست جاودانه
این بندگی فزون باد، همواره باد ایدون