منزل اول

« منزل اول »
چند به  خاك  لحد1 ، بيهوده  بايد   نشست          
 وقت  غنيمت  گذشت،سود  نيايد به  دست
در لحد اين منظره،برهمه كس روشن است          
 كوشش  آنجا  ديگر، بيهوده  و  باطل است
از لحد آور به ياد،اي گُل  اين  باغ و دشت          
 بادِ  خزان  مي وزد،در همه  اين  پهن دشت
منزل  دنيا  يقين ،  بهر  همان   منزل   است           
هرچه  فرستاده اي،در  لحدت خرمن  است
بذرت اگر بَد بُدست،در لحدت آن بَد است          
 نيكي اگر كرده اي،در لحدت روشن است
منزل اول  بُوَد  ، خاك   لحد   منزل   است           
 منزل   آخر  بدان ، دوزخ   يا  جنّت2  است
غرّه به علمت مشو،ره به سوي دوزخ  است          
 گر به جنان ره بري،لطف حقت همره است
منزل  اول  بـبين ، نكته  زِ  نيك و بد  است         
  نيك و بدِ  اين جهان،نكته از اين عالم است
هركه به خاك زمين،نيك كند كار وكشت           
نيكي   اندر  لحد ، هست  چو  باغ  بهشت
در لحد آيد نظر،نيك و بد و خوب و زشت         
  نيك نگر  اي حسن، نوبت سودت  گذشت
٭٭٭
  1- شکاف کرانه گور        2- بهشت