خودم را دوست دارم

من شادِ مبهم بودنم را دوست دارم
پیراهن تنهاییم را دوست دارم
با فندکم هر شب به باور می رسیم که
سیگار کنت و بهمنم را دوست دارم
وقتی که با فکرت هم آغوشم عجیب است
خیلی تر از خیلی زنم را دوست دارم
بعد از تو با هرکس نشستم از تو گفتم
من بی تو با تو ماندنم را دوست دارم
هرروز مرور خاطراتت درد خوبیست
شیرینی باریدنم را دوست دارم
هر روز با عکست خودم را می دهم دق
هرروز باید مردنم را دوست دارم
گفتی که می مانی برایم تا همیشه
داغت که مانده بر تنم را دوست دارم
دیگر جوانی را به یادت می کنم دود
شمعم به پایت سوختنم را دوست دارم
دیوانگی یعنی که من با فکرت هرشب
تیغ و شکرها خوردنم را دوست دارم
#محمدرضا_دیندار