انبان عبرت

تردید نیست هرکه به قدرِ لیاقتش
در عرض عمر منشأ آثار می شود
با اعتنا به وضع هوا در وجود او
راه سقوط و اوج نمودار می شود 
گه در مسیر گردش ایام یک شبی
انسان به سانِ دیو پدیدار می شود
گاهی سگی به پاس ادب مثل آدمی
دارای قدر و قیمت و مقدار می شود
ضحاکِ پادشه به سرانجام لاعلاج
خدمتگزارِ مفلس یک مار می شود
روزی برای رفع خطر از پیامبری
یک عنکبوت عامل دادار می شود
شداد با آن همه سپاه و غرور وکبر
با پشه ای به مرگ گرفتار می شود
جایی در اوج معرکۀ ظلمت و کمال
سردارِ جور سرورِ احرار می شود
لوحِ حیاتِ  آدمی انبان عبرت است
هرکس گرفت صاحب ابصار می شود
دُرّی در عمق خاطرِ ارباب معرفت
نقشی به روی باورِ ابرار می شود