مسمط ( 7 )

مسمط ( 7 )

 

من نه به خود آمدم ، لطف تو شد شاملم
بی خبر از ماجرا ، دست قضا غافلم
در بگشا این منم ، رَه به سَرایت بِده
گر تو برانی مرا ، پس چه بود حاصلم
ای شهِ سلطان من ، دولت َسرمد تویی 
من به نیاز آمدم ، مانده به رَه سائلم
از یَد قدرت نشان ، حکم تو جاری شود
گر چه مُسلّم بُوَد ، حق تو و من باطلم
فاعل مطلق تویی ، من که به جهلم مُقِر
در گذر از این خطا ، گر به نظر قابلم
این من و این تیغِ تر، جان من و جان تو
دار فنا کن بقا ، حکم تو را قائلم
من که نَمی از یَمَم ، گشته به رودی روان
بر لب دریا چرا ، گمشده ی ساحلم

 

دکتر نادر مسلمی ( ن م قطره )