مرا برهان

بیا رفیق مرا زین همه جفا برهان
از آشنای کمین کرده در قفا برهان
مرا ببر به  پای درختان سبز مراد
ز بند تیره و تاریک این هوا برهان
مدار چشم مرا تا ستاره ها بگشای
زدست و دام خرافات ناروا برهان
یکی بگو و یکی از نگاه  من بشنو
غزالِ کام ز  زنجیر واژه ها برهان
شفای انجمنی را بیا به تحفه  بده
مرا  ز تلخی و آثار این دوا برهان
بپاس سبزیِ آن شاخۀ همیشه بهار
پرنده  را  زغمِ بند شاخه ها برهان
دوام بیرق میخانه  را  ضمانت کن
نگاه  دخترِ  رز  را از این لوا برهان
پیاله ای بده  و  بیعتی  بگیر از من
مرا  ز صومعۀ خالی از خدا برهان
فقط بیا و دمی پرده  را  کنار بزن
لقای پنجره ها را ز پرده ها برهان
صفای فرش سلیمانم آرزوست بیا
بیا مرا ز حسادت به عرشیا برهان