علی ای..
علی ای ولی نعمت؛ تو شدی همیشه مارا
بولای تو اجابت ؛ بکند خدا دعارا
من بینوای مسکین ؛ در خانه تو آیم
به یقین که میدهیدم ؛ زکرم بسی نوارا
تو که آگهی زدردم ؛ چه ضرورت است بگفتن
به امید می نشینم ؛ بدهی بمن شفارا
دل من از آن بسوزد ؛ بتوظلم بیش کردند
به غدیر عهد بستن ؛ ننموده اند وفارا
اگرت خدا بگویم ؛ به یقین که کفر باشد
رخ تو چوسان مرآت ؛ بدهد نشان خدارا
تو چنان مقام داری ؛ چه بگویم از مقامت
که مقام تو همین بس ؛ به نزول هل اتارا
تو بوقت بت شکستن ؛ به چنان مقام بودی
کف پای خود نهادی ؛ به دو کتف مصطفی را
بولادت تو کعبه ؛ بمقام بس رسیده
به نجف تو نیز دادی ؛ همه جای آن صفارا
زشجاعتت بگویم ؛ زخدا ندا رسیده
به مثال تو نباشد ؛ به جهان دگر فتارا
به قیام درنمازت ؛ به رکوع هم سجودت
بجز از خدا نبینی ؛ بدهی نگین گدارا
تو برادر رسولی ؛ ووصی و جانشینش
به تو داده کوثرش را ؛ زخدا به او عطارا
همه آرزویم این است ؛ که تورا بخواب بینم
چه شود بخوابم آئی ؟ بدهی نشان لقارا
زمن است درود بسیار ؛ برسد به روح بهجت
شده شهریار در شعر ؛ به جهان شده آشکارا
به مثال شعر نیکش ؛ غزلی چنین سرودم
که چه دلنشین شعرش ؛ غزلی زما کجارا
غزلش اگر به (گمنام) ره آن نشان داد
به علی امید دارم ؛ که کند تایید مارا
شنبه یازدهم فروردین نود هفت مصادف
باولادت علی (ع)
تقدیم به مدیریت سایت وسادات دیگر ومحبان حضرت علی (ع)
یا علی مددی
بسیار زیبا و شورانگیز بود